Eind van het jaar alweer...

Bij jullie leeft het volop dat het alweer het einde van het jaar is. De kerst staat voor de deur, de oliebollen zijn alweer bijna te koop. Hier daarentegen is het moeilijk te bevatten dat het alweer 24 december is. Het is hier zomer en regenseizoen. We zijn net terug van een weekje vakantie aan de zee. Onze kerstdagen staan niet volgepland met familiebezoekjes. We eten 1e kerstdag samen met de andere vrijwilligers die hier zijn deze vakantie. De kerk zal aardig leeg zijn aangezien we de kerstviering al de eerste zondag van december hebben gehad en de meesten nu op vakantie zijn. Ook kijken we niet uit naar een oudjaarsavond met spectaculair vuurwerk. Daar doen ze hier niet aan. We hopen dat het een droge avond wordt, want de afgelopen weken heeft het al aardig wat geregend, wat erg goed is voor het land, maar vaak tot gevolg heeft dat de stroom er af gaat, dit maakt het minder fijn!


We hebben hier nu “bouwvak vakantie” en genieten lekker van de rust. We zijn net een weekje weg geweest. Lekker er even tussenuit. We zijn naar een game lodge geweest een paar uur hier vandaan waar we ontzettend veel dieren van heel dichtbij konden bekijken. Ook zijn we lekker naar de zee geweest en hebben genoten van het strand en de zon, ook hebben we een heuse zeerobben kolonie bekeken.

Gisteren kwamen we terug en viel de dag letterlijk in het water. We waren de auto net uitgestapt toen er 2 oma’s aan het hek stonden met slecht nieuws. David, voormalig schoolklaskind, was gestoken op de vuilnisbelt en lag nu in het ziekenhuis, hij was er slecht aan toe. Dus Willemien is met hen in de auto gesprongen op weg naar de eerste hulp. Gelukkig was het niet levensbedreigend, maar hij was op 7 plekken gestoken met glasscherven waarvan 4 plekken in z’n gezicht en hoofd. Je snapt dat dit een heel bloedbad had veroorzaakt en hij nu op al die plekken gehecht moest worden. De dader van dit gebeuren, zijn jongeren broertje van 15, die er van af kwam met 1 wond. David moest huilen bij het aanzicht van oma die natuurlijk ontzettend schrok toen ze hem zag.
Na anderhalf uur wachten konden we ze bij het huis weer afzetten.
Op het centrum aangekomen begon het vervolgens te stortregenen en onweren met gevolg dat de stroom uitviel, geen herhaling van “boer zoekt vrouw “ dus….


De tijd gaat ontzettend snel, dat wordt denk ik door iedereen beaamd. Ook hier zijn de laatste maanden weer voorbij gevlogen. We zijn verhuisd naar de nieuwe klaslokalen in het hoofdgebouw. Supermooi en groot, wat een verrijking.


In Oktober was het weer tijd voor het jaarlijkse schoolkamp. Leerlingen van de schoolklas mogen mee als ze voldoende hebben gespaard door allerlei werkjes te doen. Dit jaar ging de reis naar Sossusvlei en Swakopmund. We hadden een groep van 14 jongeren mee in de leeftijd van 15 t/m 19 jaar. Superleuke groep die het de hele week goed met elkaar heeft kunnen vinden, goed heeft mee geholpen en erg enthousiast was. Geweldig om te zien hoe ze van alles genieten, dingen die voor ons zo gewoon zijn maar waar zij zich over verwonderen. Onvermoeibaar tegen de grote zandduinen opklimmen en afrollen, voor de eerste keer bij de zee en op een boot, genieten!


In November was het weer tijd voor de jaarlijkse marathon en dit jaar organiseerden we daarnaast ook een funday wat beiden op ons terrein gehouden werd. Wilfred deed de financiën, inschrijvingen en de prijsuitreiking en Willemien was verantwoordelijk voor het eet en drinkgedeelte. Waar schoolklaskinderen en naaldwerkvrouwen achter de kraampjes stonden. Zo verkochten we appeltaart, pannenkoeken en braaivleis. Het was een geslaagde dag!
Gelijktijdig was hier weer een grote groep bezoekers die met een ondernemersreis met Rene en Mirjam hier naar toe waren gekomen om een aantal dagen mee te kijken, helpen en beleven. Altijd leuk om anderen het werk wat God aan het doen is te laten zien.

In september kregen we voor de naaldwerkgroep weer een grote bestelling binnen. In plaats van 1 middag in de week kwamen we nu 2 dagen in de week bij elkaar met het groepje tienermoeders om alle kersthangers bestemd voor Nederland weer af te krijgen. De meiden hebben er hard aan gewerkt, en Hanneke en Willemien hebben 1600 hartjes overgetrokken en geknipt en zo kon de bestelling in November meegegeven worden naar Nederland.

November was ook de maand van afscheid nemen van onze lieve collega’s. Simon, Eline en Gerdien werkten deze maand voor het laatst bij ons om terug te gaan naar Nederland. Altijd lastig als mensen weer gaan, een team wat weer veranderd, werkzaamheden die weer verdeeld moeten worden en gezelligheid die je moet missen. We hebben nog een gezellige afsluiting samen gehad en we gaan ze zeker weerzien in April.
Het eind van het schooljaar is altijd weer spannend voor zowel de schoolklas als de huiswerkklas, wie schrijft daadwerkelijk zijn examens en rond het jaar mooi af. Zeker voor de 3e jaars . De 2 dagen ervoor hadden ze examens geschreven en nu kregen ze hun rapporten overhandigd. Zouden ze allemaal overgaan naar het laatste jaar waarin ze stage gaan lopen. De spanning steeg toen juffrouw Willemien vertelde dat er 2 bleven zitten. De voorwaarden om over te gaan, niet de maximale dagen missen, je werkje elke week doen en een mooi rapport halen, was niet door iedereen gehaald. En we willen jongeren over laten gaan als ze ook laten zien dat ze er wat voor willen doen, als ze volgend jaar stage gaan lopen is dat absoluut nodig. 3 jongens waren dan ook dolenthousiast om te horen dat zij de eerste 3 zijn die het examenjaar van ons schoolprogramma mogen doen. Voor de zittenblijvers was het zuur, maar ze snapten wel dat het vast kwam omdat ze zoveel gespijbeld hadden…. Volgend jaar beter!


Deze vakantie wordt dan ook besteed aan nieuw lesmateriaal maken want volgend jaar zal er voor het eerst een 4e jaars groep zijn. Zij krijgen nog 1 trimester les en daarna wordt er een passende stageplek gezocht waar ze 2 dagen in de week stage zullen lopen en dan nog 1 dag naar school komen.

Met ons persoonlijk gaat alles goed. Samuël groeit als kool en praat al erg veel. Hij is altijd vrolijk en enthousiast en erg makkelijk. Hij heeft deze vakantie ook genoten van het spelen op het strand en de dieren kijken, maar ook de lange stukken in de auto vermaakt hij zich prima. Wilfred oefent voor de marathon van Rotterdam, maar was geblesseerd afgelopen 2 maand, is gisteren weer begonnen en moet flink aan de bak om het te gaan halen. Willemien vindt het heerlijk om lekker weer voorbereidingen te treffen voor het nieuwe jaar.

In april komen we weer voor een maandje op verlof naar Nederland. Iets om naar uit te kijken om iedereen weer te zien. Voor die tijd verschijnt er zeker nog weer een verslag op de site. Voor je begint moet je er echt even voor gaan zitten, maar als je bezig bent besef je weer hoeveel er eigenlijk alweer is gebeurd en er te vertellen valt. Voor meer verhalen, kijk op : www.renekidscentre.nl hier verschijnen bijna wekelijks verhalen die ook door ons hier op het centrum geschreven worden.

We wensen jullie allemaal hele fijne, gezellige en gezegende feestdagen toe! Een goede jaarwisseling en tot in 2014!

Lieve groet,
Wilfred, Willemien en Samuël van den Bosch