3 weken op Namibische bodem......
Door: Wilfred en Willemien
Blijf op de hoogte en volg Wilfred en Willemien
29 November 2009 | Namibië, Rehoboth
Hallo allemaal,
Hier weer een berichtje vanuit een warm Namibië. Het plakt hier behoorlijk van de warmte, zelfs ’s nachts op de kamers is het nog rond de 30 graden. Wel heeft het gister wat geregend en geonweerd.
We zijn hier alweer bijna 3 weken. De tijd gaat snel, maar niet zo snel als in Nederland. Hahaha…….
Alles gaat hier op z’n Afrikaans. Dit is erg wennen. Voor de mensen die ons een beetje kennen die weten dat we altijd erg druk zijn en volle agenda’s hebben in Nederland. We hebben ook wel die Nederlandse instelling om zo fanatiek hier aan de slag te gaan, maar zo werkt dat niet. Alles kost hier meer tijd, je moet lang wachten op dingen die geregeld moeten worden, niets is hier duidelijk dus je moet alles op meerdere plaatsen navragen, het tempo ligt een stukje lager (begrijpelijk met die temperaturen) en we moeten ons aanpassen aan deze cultuur.
Kortom dit houdt in dat we iedere dag wel wat te doen hebben maar dat van haast, stress of een agenda hier zeker geen sprake van is.
Vorig weekend hebben we lekker gerelaxed bij de Oanab dam. Voor de mensen die nog gaan komen, hier zullen we zeker naar toe gaan. Dit is een stuwmeer wat er prachtig uitziet, waar je kunt zwemmen, lekker kunt zonnen, lekker en goedkoop kunt eten en waar zebra’s en giraffen rond lopen. Vervolgens lekker uit eten geweest in Windhoek om zo afscheid te nemen van het bestuur.
Uit eten gaan is hier erg goedkoop, voor 7 euro heb je een groot hoofdgerecht en drinken wordt geserveerd in halve literflessen, dus daar doe je wel even mee. Dit in tegenstelling tot de boodschappen die hier juist wel duur zijn. Je bent echt niet goedkoper uit dan in Nederland. Iets wat heel raar is, want veel mensen hier verdienen niet meer dan 50 euro in de week, als je dan bedenkt dat je boodschappen doet voor Nederlandse prijzen dan ben je er snel doorheen. Dat is de reden waarom er veel armoede is en er veel eenzijdig gegeten wordt. Brood en rijst zijn het goedkoopst. Terwijl je voor groenten echt veel betaald.
Zondag hebben we de hele dag afscheid genomen van allerlei locale mensen, we waren o.a. uitgenodigd om bij de pastor en zijn vrouw te komen eten.
Maandag vroeg eruit om Rene, Miriam, Bert en Carla naar het vliegveld te brengen. We hadden Jacobus (man van hier, zie vorig verslag) meegenomen, want die was nog nooit eerder op een vliegveld geweest. De rest van de dag hebben we verzekeringen, gordijnstof, verf, rijbewijzen en sinterklaasinkopen geregeld. Een dag in Windhoek is altijd druk, warm en veel geregel. Je komt er in ieder geval niet fitter vandaan.
Dinsdag was het tijd voor de grote schoonmaak en veel wasjes doen. Nu de anderen vertrokken zijn konden we over verhuizen naar een nieuwe slaapkamer, met deur, zonder muggen. Dus hier zijn we erg blij mee. Vervolgens kwam de container aan. Goed nieuws! We hebben hem uitgepakt en tijdelijk in een loods opgeslagen. De douane heeft alleen wat IKEA-kussens (17 stuks), IKEA-lampen (6 stuks) en 988 gedoneerde T-shirts van de WE uit de container gehaald, want kleding (nieuw) mag niet ingevoerd worden. Zodra de aantallen groter dan 3 zijn, is men hier bang dat het voor commerciële doeleinden wordt gebruikt en dat is verboden, aldus de douane. De pest met de T-shirt is dat alles is verpakt en de prijskaartjes er nog aanzitten. Het was een restpartij die niet meer verkocht werd. Dit zorgde ervoor dat de mannen (JanJaap, Martijn en Wilfred) vervolgens nog 2 hele dagen in Windhoek bezig zijn geweest met de juiste papieren en connecties om de goederen toch nog in handen te krijgen. We hebben zelfs een uur lang in een klein kantoor gezeten, samen met een hoofd EN pal voor onze neus de kussens, lampen en T-shirts. Dat is irritant hoor, oog in oog met spullen die in Nederland zijn betaald of gedoneerd en er toch niet bij kunnen. Maar goed het gevolg tot nu toe is, dat de Ikea spullen (kussens en lampen) deze week in ons bezit komen tegen een kleine vergoeding (ca 10 euro), maar de T-shirts wordt nog een heel gedoe. Dit wordt maandag vervolgd en wel door de minister van Gender, Equality and Childhood. Een soort André Rouvoet zeg maar. Zij is onze laatste hoop en draagt het project ook een warm hart toe.
Wilfred is deze week verder bezig geweest met de administratie en de financiën en meneer was helemaal in zijn sas. Al die cijfers is toch echt zijn ding.
Willemien heeft met Susan de registratieformulieren aangepast voor de huisbezoeken en met Joanneke een opzet gemaakt voor de kidsmiddagen en het dagprogramma. In januari na de “zomer”vakantie (het is hier nu hartje zomer) zal gestart worden met de eerste kidsmiddagen.
Verder hebben de dames vergaderd over de Wereld Aids Dag waar we volgende week onze auto voor moeten versieren met spandoeken en dan in een floot door Rehoboth moeten rijden, vervolgens met een voetbalteam de hele middag voetballen ( zo Willemiens ding).
Willemien is nog op huisbezoek geweest met Jacobus en Susan. Het is erg interessant om kinderen te registeren, je stelt vragen over de thuissituatie, school, hun familiesamenstelling en hun gezondheid. Het geeft een goed beeld weer van hoe kinderen leven hier. En je staat er versteld van. Alleen de gezinssamenstelling is vaak al niet te volgen. Halfbroertjes en zusjes, weeskinderen, eigen kinderen, neefjes, nieuwe man van moeder, oma van de overleden vader, alles woont bij elkaar.
Verder bevalt het goed om zo met zijn zesjes in huis te leven. We koken per stel om de beurt . De avonden zijn vaak wat onspannend, op de woensdagavond hebben we altijd bidstond en vrijdagavond hebben we teamtijd samen met Daan en Anja, dan overleggen we wat we die week hebben gedaan en gisteren hebben we het gehad over onze verschillende communicatiestijlen en onze verwachtingen binnen het team (jaja, het lijkt de PABO wel, dat ontwikkelen van je POP houdt maar niet op)
We hebben deze week onze eerste kaart in ontvangst genomen, hij is 10 dagen onderweg geweest vanuit Nederland, toch wisselt het wel, want Joanneke heeft een pakketje gehad wat maar 5 dagen onderweg is geweest.
Er zijn een aantal mensen die het hebben gehad over een pakketje opsturen, hartstikke leuk natuurlijk. Hieronder een aantal dingen waar we blij mee zouden zijn:
• Acrylverf (Willemien heeft namelijk olieverf meegenomen, mooi de verkeerde dus) in kleine tubetjes in een pakje bij de kruidvat of de action, is iets van 2 euro ofzo. Ze houdt namelijk van schilderen, zou fijn zijn als ze dat kan doen.
• Smaakjesthee, want dat is hier niet te krijgen (geen rooibos of kruiden ofzo, walgelijk)
• Schilderdoek(jes) kleine platte
• Knorr wereldgerechten kruiden (de rijst uit de pakjes hebben ze hier wel) Argentijnse beef chimchurry is de lekkerste!!
• En hoe lang blijft harde worst goed????
Verder willen we natuurlijk niet verwend overkomen, hahaaha………we zijn tenslotte vrijwilligers die hier nog maar 3 weken zitten…..
Denk erom dat met pakketjes de prijs afhangt van het gewicht en het goedkoopste is onder de 350 gram, want het moet natuurlijk wel lonen om iets op te sturen. (de verf loont sowieso want dat is hier echt vet duur 3 euro per tube)
Dat was het eerst wel weer vanaf hier, we vinden het erg leuk om de reacties op de verslagen te lezen.
Anekdote van de week:
Oh ja, ik (Wilfred) heb mijn dieptepunt denk ik al bereikt hier in Namibië. Gisterochtend na het wakker worden samen met mijn vrouw buik- en beenspier oefeningen gedaan op ons bed. Na 15 minuten maar letterlijk een koude douche genomen. Toch maar liever hardlopen in het vervolg. Mis in dit stukje niet het belangrijke feit dat Willemien dus aan sport doet. En dit was niet het enige, ze heeft hardgelopen (ja Frans je leest het goed) dat was wel 1x en nooit weer, maar toch. Verder heeft ze al 2x gefietst en al 2x buik en beenspieroefeningen gedaan. Al met al dus al meer dan in de afgelopen 2 jaar tijd.
Taalles:
Kameleon = verkleurmannekie
Echt = rerig
Alleen = net
Bijna = amper
Hechting = losvalsteekjes
Weekend = naweek
Ik hou van je = Ek is lief vir jou
Tot het volgende verslag.
Groetjes Wil en Wil
Hier weer een berichtje vanuit een warm Namibië. Het plakt hier behoorlijk van de warmte, zelfs ’s nachts op de kamers is het nog rond de 30 graden. Wel heeft het gister wat geregend en geonweerd.
We zijn hier alweer bijna 3 weken. De tijd gaat snel, maar niet zo snel als in Nederland. Hahaha…….
Alles gaat hier op z’n Afrikaans. Dit is erg wennen. Voor de mensen die ons een beetje kennen die weten dat we altijd erg druk zijn en volle agenda’s hebben in Nederland. We hebben ook wel die Nederlandse instelling om zo fanatiek hier aan de slag te gaan, maar zo werkt dat niet. Alles kost hier meer tijd, je moet lang wachten op dingen die geregeld moeten worden, niets is hier duidelijk dus je moet alles op meerdere plaatsen navragen, het tempo ligt een stukje lager (begrijpelijk met die temperaturen) en we moeten ons aanpassen aan deze cultuur.
Kortom dit houdt in dat we iedere dag wel wat te doen hebben maar dat van haast, stress of een agenda hier zeker geen sprake van is.
Vorig weekend hebben we lekker gerelaxed bij de Oanab dam. Voor de mensen die nog gaan komen, hier zullen we zeker naar toe gaan. Dit is een stuwmeer wat er prachtig uitziet, waar je kunt zwemmen, lekker kunt zonnen, lekker en goedkoop kunt eten en waar zebra’s en giraffen rond lopen. Vervolgens lekker uit eten geweest in Windhoek om zo afscheid te nemen van het bestuur.
Uit eten gaan is hier erg goedkoop, voor 7 euro heb je een groot hoofdgerecht en drinken wordt geserveerd in halve literflessen, dus daar doe je wel even mee. Dit in tegenstelling tot de boodschappen die hier juist wel duur zijn. Je bent echt niet goedkoper uit dan in Nederland. Iets wat heel raar is, want veel mensen hier verdienen niet meer dan 50 euro in de week, als je dan bedenkt dat je boodschappen doet voor Nederlandse prijzen dan ben je er snel doorheen. Dat is de reden waarom er veel armoede is en er veel eenzijdig gegeten wordt. Brood en rijst zijn het goedkoopst. Terwijl je voor groenten echt veel betaald.
Zondag hebben we de hele dag afscheid genomen van allerlei locale mensen, we waren o.a. uitgenodigd om bij de pastor en zijn vrouw te komen eten.
Maandag vroeg eruit om Rene, Miriam, Bert en Carla naar het vliegveld te brengen. We hadden Jacobus (man van hier, zie vorig verslag) meegenomen, want die was nog nooit eerder op een vliegveld geweest. De rest van de dag hebben we verzekeringen, gordijnstof, verf, rijbewijzen en sinterklaasinkopen geregeld. Een dag in Windhoek is altijd druk, warm en veel geregel. Je komt er in ieder geval niet fitter vandaan.
Dinsdag was het tijd voor de grote schoonmaak en veel wasjes doen. Nu de anderen vertrokken zijn konden we over verhuizen naar een nieuwe slaapkamer, met deur, zonder muggen. Dus hier zijn we erg blij mee. Vervolgens kwam de container aan. Goed nieuws! We hebben hem uitgepakt en tijdelijk in een loods opgeslagen. De douane heeft alleen wat IKEA-kussens (17 stuks), IKEA-lampen (6 stuks) en 988 gedoneerde T-shirts van de WE uit de container gehaald, want kleding (nieuw) mag niet ingevoerd worden. Zodra de aantallen groter dan 3 zijn, is men hier bang dat het voor commerciële doeleinden wordt gebruikt en dat is verboden, aldus de douane. De pest met de T-shirt is dat alles is verpakt en de prijskaartjes er nog aanzitten. Het was een restpartij die niet meer verkocht werd. Dit zorgde ervoor dat de mannen (JanJaap, Martijn en Wilfred) vervolgens nog 2 hele dagen in Windhoek bezig zijn geweest met de juiste papieren en connecties om de goederen toch nog in handen te krijgen. We hebben zelfs een uur lang in een klein kantoor gezeten, samen met een hoofd EN pal voor onze neus de kussens, lampen en T-shirts. Dat is irritant hoor, oog in oog met spullen die in Nederland zijn betaald of gedoneerd en er toch niet bij kunnen. Maar goed het gevolg tot nu toe is, dat de Ikea spullen (kussens en lampen) deze week in ons bezit komen tegen een kleine vergoeding (ca 10 euro), maar de T-shirts wordt nog een heel gedoe. Dit wordt maandag vervolgd en wel door de minister van Gender, Equality and Childhood. Een soort André Rouvoet zeg maar. Zij is onze laatste hoop en draagt het project ook een warm hart toe.
Wilfred is deze week verder bezig geweest met de administratie en de financiën en meneer was helemaal in zijn sas. Al die cijfers is toch echt zijn ding.
Willemien heeft met Susan de registratieformulieren aangepast voor de huisbezoeken en met Joanneke een opzet gemaakt voor de kidsmiddagen en het dagprogramma. In januari na de “zomer”vakantie (het is hier nu hartje zomer) zal gestart worden met de eerste kidsmiddagen.
Verder hebben de dames vergaderd over de Wereld Aids Dag waar we volgende week onze auto voor moeten versieren met spandoeken en dan in een floot door Rehoboth moeten rijden, vervolgens met een voetbalteam de hele middag voetballen ( zo Willemiens ding).
Willemien is nog op huisbezoek geweest met Jacobus en Susan. Het is erg interessant om kinderen te registeren, je stelt vragen over de thuissituatie, school, hun familiesamenstelling en hun gezondheid. Het geeft een goed beeld weer van hoe kinderen leven hier. En je staat er versteld van. Alleen de gezinssamenstelling is vaak al niet te volgen. Halfbroertjes en zusjes, weeskinderen, eigen kinderen, neefjes, nieuwe man van moeder, oma van de overleden vader, alles woont bij elkaar.
Verder bevalt het goed om zo met zijn zesjes in huis te leven. We koken per stel om de beurt . De avonden zijn vaak wat onspannend, op de woensdagavond hebben we altijd bidstond en vrijdagavond hebben we teamtijd samen met Daan en Anja, dan overleggen we wat we die week hebben gedaan en gisteren hebben we het gehad over onze verschillende communicatiestijlen en onze verwachtingen binnen het team (jaja, het lijkt de PABO wel, dat ontwikkelen van je POP houdt maar niet op)
We hebben deze week onze eerste kaart in ontvangst genomen, hij is 10 dagen onderweg geweest vanuit Nederland, toch wisselt het wel, want Joanneke heeft een pakketje gehad wat maar 5 dagen onderweg is geweest.
Er zijn een aantal mensen die het hebben gehad over een pakketje opsturen, hartstikke leuk natuurlijk. Hieronder een aantal dingen waar we blij mee zouden zijn:
• Acrylverf (Willemien heeft namelijk olieverf meegenomen, mooi de verkeerde dus) in kleine tubetjes in een pakje bij de kruidvat of de action, is iets van 2 euro ofzo. Ze houdt namelijk van schilderen, zou fijn zijn als ze dat kan doen.
• Smaakjesthee, want dat is hier niet te krijgen (geen rooibos of kruiden ofzo, walgelijk)
• Schilderdoek(jes) kleine platte
• Knorr wereldgerechten kruiden (de rijst uit de pakjes hebben ze hier wel) Argentijnse beef chimchurry is de lekkerste!!
• En hoe lang blijft harde worst goed????
Verder willen we natuurlijk niet verwend overkomen, hahaaha………we zijn tenslotte vrijwilligers die hier nog maar 3 weken zitten…..
Denk erom dat met pakketjes de prijs afhangt van het gewicht en het goedkoopste is onder de 350 gram, want het moet natuurlijk wel lonen om iets op te sturen. (de verf loont sowieso want dat is hier echt vet duur 3 euro per tube)
Dat was het eerst wel weer vanaf hier, we vinden het erg leuk om de reacties op de verslagen te lezen.
Anekdote van de week:
Oh ja, ik (Wilfred) heb mijn dieptepunt denk ik al bereikt hier in Namibië. Gisterochtend na het wakker worden samen met mijn vrouw buik- en beenspier oefeningen gedaan op ons bed. Na 15 minuten maar letterlijk een koude douche genomen. Toch maar liever hardlopen in het vervolg. Mis in dit stukje niet het belangrijke feit dat Willemien dus aan sport doet. En dit was niet het enige, ze heeft hardgelopen (ja Frans je leest het goed) dat was wel 1x en nooit weer, maar toch. Verder heeft ze al 2x gefietst en al 2x buik en beenspieroefeningen gedaan. Al met al dus al meer dan in de afgelopen 2 jaar tijd.
Taalles:
Kameleon = verkleurmannekie
Echt = rerig
Alleen = net
Bijna = amper
Hechting = losvalsteekjes
Weekend = naweek
Ik hou van je = Ek is lief vir jou
Tot het volgende verslag.
Groetjes Wil en Wil
-
29 November 2009 - 14:14
Elleke:
Leuk om foto's te zien!
En Wil..Voetballen??? Jij??? Dat wordt vast een onvergetelijke middag :-D
Mail jullie deze week met update.
Dag lieverds van me! -
29 November 2009 - 16:53
Roos:
Dag lieve witkoppies!!
Fijn om weer eventjes up-to-date info te lezen!! Erg veel last van spierpijn Willemien, of valt het mee?? ;-)
Ook erg leuk dat jullie telkens beeldmateriaal toevoegen bij het verhaal!!
Hopelijk komt alles in orde met het invoeren van alle spullen!!
Ik wens jullie rerig baie veel sege voor de nieuwe week nu de naweek weer voorbij is!! (Snelle leerling he??! ;-) )
dikke knuffel voor jullie allemaal! X Roos -
29 November 2009 - 18:49
Tante Gre.:
Leuk om jullie te volgen wat jullie allemaal doen Er staan al leuke verslagen op. Zoals Wilfred onder de douche, en Willemien met het hardlopen heel leuk. Annelie is van morgen gedoopt. Dus weten jullie dat ook. Een hartelijke groet van ons allemaal Gerrit & Gre en Jeroen en Dianne. Tot het volgende verhaal. Wilfred en Willemien. -
29 November 2009 - 20:42
Eveline:
Is ook wel eens lekker om geen haast, stress of agenda te hebben toch?
Ennnne..... train je voor een six-pack?
Fijn om mee te kunnen lezen.
Een hartelijke groet uit Apeldoorn! -
30 November 2009 - 07:44
Weynie:
Hey W&W,
Gister het filmpje van J&J gezien. Gaaf om jullie witkoppies te zien in jullie 'huisje'??!!
Jullie zijn echt mega goed bezig, super hoor!
Wat zou ik graag wat huisbezoekjes met jullie mee willen lopen, lijkt me heel bijzonder.
Lieve groet -
30 November 2009 - 12:35
Carla:
Hoi Wil en Wil, Vandaag ben ik weer begonnen met een vertaalklus, maar vind het toch leuk om even te neuzen of jullie weer nieuwe dingen hebben geschreven... We bibberen nog steeds van de kou, Bert en ik. Afzien hoor. Trouwens, hoe bevalt het in (ahum) ONZE slaapkamer? Wel een stuk beter dan de huiskamer met gordijntje ervoor hè! Hoe gaat het trouwens met afvallen Willemien? Bij thuiskomst ben ik gelijk aan de Sonja gegaan. Bert doet dus automatisch mee :)
En fitness natuurlijk, samen met Janne. Hee lieverds, groetjes aan de anderen en tot horens, of schrijfs -
30 November 2009 - 15:11
Melody:
Super leuk verhaal!! Ik vind het leuk om te lezen hoe het gaat. Ik zal binnenkort de foto's bekijken. Ik hoor nu eigenlijk te studeren maar ik vond dit stukje een goed excuus voor studieontwijkend gedrag.
Gods zegen en ik lees jullie later :D
Liefs Melody -
06 December 2009 - 15:04
Mieneke:
wat een gezeur hè die bureaucratie. Wellicht krijg je al je spullen uiteindelijk wel. Als ik naar jullie in het bakkie kijk krijg ik heimwee. onthaasten lijkt me trouwens ok wel eens lekker. Dat krijg je als je 60 bent. Groeten (ook van Jorim)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
