Nog maar een krappe 5 weekjes….
Door: Wilfred en Willemien
Blijf op de hoogte en volg Wilfred en Willemien
29 Oktober 2010 | Namibië, Rehoboth
Hoe is het in Nederland? We begrijpen dat de kou en de regen aardig toeslaan?
Hier hebben we eind september ook de eerste regenbuien gehad, welgeteld 3. En daarna is het tot nu toe weer droog gebleven. Overdag begint het hier aardig warm te worden, zo rond de 35 graden, maar de nachten vallen nog wel mee, tussen de 13 en 20 graden in, daardoor is het in huis nog goed te doen. En daar zijn we blij mee. Verder ligt de elektriciteit er wel met regelmaat af en hebben we pas zelfs 2 hele dagen zonder gezeten, dus geen telefoon en internet, geen warm water, alles ontdooit en niets kun je koken. Echt Afrika. Nog maar 4,5 week en dan komen we alweer richting Nederland, dit zal een hele cultuurshock voor ons zijn, maar vooral de omslag in weer…..
Hier even de laatste berichten, want we hebben hectische weken achter de rug. Er is veel aan de hand met de kinderen in ons programma, vooral qua thuissituaties. Dus daar kun je druk mee zijn. Veel bezoekjes aan de kliniek en het ziekenhuis, samenwerken met andere organisaties, gesprekken met ouders,scholen en kinderen, ga zo maar door.
We zijn ons vorige bericht geëindigd met het bezoek van Rende en Marieke in onze vakantie, waar we een gezellige tijd mee hebben gehad; naar Windhoek geweest, we hebben geschoten op blikjes, en we hebben een enorme lekke band gekregen.
Skou
De week erop was er bij jullie de Schapenmarkt. Maar wij hadden hier de Skou. Soortgelijk. Er waren kraampjes, een aantal kermisattracties en er werden beesten geveild.
We hadden de kinderen van de schoolklas meegenomen en wat hadden ze een plezier. Ze hadden nog nooit in attracties gezeten (en dan te bedenken dat wij een Walibi in Nederland hebben) en ze mochten allemaal voor 2 euro iets kopen wat betekende dat het opging aan ijs, popcorn, suikerspin, chips etc. Voor Willemien was het iets minder genieten aangezien 1 van de attracties wel zeer misselijkmakend was…..
Weer aan de slag
Vervolgens zijn de scholen weer aangegaan waaronder het nieuwe klasje van de 3 juffen die de afgelopen 2 maanden hier geweest zijn. Dit nieuwe klasje bestaat uit kinderen die we met de huisbezoeken hebben ingeschreven die niet naar school gaan en tot januari moeten wachten tot ze mee kunnen draaien. Daarom hebben we een soort voor-schoolstraject gemaakt waar deze kinderen al worden voorbereid om naar school te gaan straks.
Even voorstellen aan Riaan
1 van de kinderen in het programma is Riaan. Riaan is net 14 geworden en staat altijd voor de winkels te bedelen. Doordat hij hier in het programma kwam, leerden we hem en zijn situatie beter kennen. Hij is verslaafd aan roken en wiet, zijn moeder drinkt heel veel, zijn vader is weggelopen en zijn stiefvader van 75 jaar werkt op een boerderij 80 km verderop. Riaan leeft overdag altijd op straat, wat de nodige gevaren met zich meebrengt, zo heeft hij een fikse hechting van een messteek en had hij een hoofdwond omdat hij met een steen gegooid was. We begonnen te merken dat hij een soort epileptische aanvallen had, en hebben hem naar de kliniek meegenomen om naar zij hoofdwond te kijken, want misschien werd het hierdoor veroorzaakt. De wond moest dagelijks verzorgd worden en Wilfred en ik hebben hem in huis genomen om voor zijn wond te zorgen, hem bij zijn verslavingen weg te houden en te zorgen dat hij hier gewoon naar school kon gaan (want op tijd komen vind hij lastig…)
Inmiddels is hij al anderhalve maand bij ons en is er van alles gebeurd. We hebben met zijn ouders gepraat en die geven aan niet te weten wat ze met hem aan moeten en dat ze niet voor hem kunnen zorgen. We zijn op zoek (geweest) naar een pleeggezin, maar dat is geen bekend begrip hier. Hij heeft geen verdere familie op enkele drankverslaafde tantes na. Zijn aanvallen heeft hij met behoorlijke regelmaat zo 2x in de week en na gesprekken met de maatschappelijk werkster is er uitgekomen dat hij misbruikt is en dat deze traumatische ervaring zorgt voor de aanvallen. Hij zal hier voor gesprekken met een gespecialiseerde psycholoog moeten aangaan in Windhoek. Verder is het voor hem niet altijd even makkelijk om onder structuur en gezag te leven als je altijd gewend bent je eigen dingen te doen en te bepalen.
Op het moment is de conclusie dat hij een stabiele gezinssituatie nodig heeft, wil hij van zijn verslavingen afkomen, in therapie kunnen gaan en volgend schooljaar naar school kunnen gaan. We hebben ondanks de hulp van velen nog geen plek voor hem kunnen vinden en hebben besloten dat hij bij ons zal blijven als er geen andere oplossing komt. We willen hem niet weer terug op de straat hebben want daar is geen hoop voor een betere toekomst voor hem.
Dit betekent voor ons een hele omschakeling om ineens pleegouders te zijn van een tiener. Hij heeft al zoveel meegemaakt dat hij zeker niet altijd makkelijk is. Maar aan de andere kant is het een heel vrolijk en spontaan jochie. Hij is gek op spelletjes en is hier ook goed in, we hoeven ons zeker niet in te houden om te winnen want hij is slim genoeg. Hij maakt Nederlandse sudoku puzzels en woordzoekers en is gek op puzzelen, 100 stukjes is geen probleem. Verder is het een echte knuffelkont en is hij dol op fietsen en voetballen en eten (het kon wel een van den Bosch zijn). Nu hebben jullie een beetje een beeld van hem.
Wilfred
Wilfred is verder druk met de financiën, vele bezoekjes aan Windhoek om met de accountant en de verzekeringen te praten en op het centrum is hij zowaar aan de schoonmaak en opruiming begonnen en loopt hij dozen te sjouwen en stoepen te vegen. Helaas is voor hem de bureaucratie in Rehoboth ook toegeslagen en is hij om de drie weken te vinden op het gemeentehuis; deze bezoeken bestaan vooral uit wachten (wat het geduld bevorderd) vinger aan de pols houden over diverse zaken en dan maar weer afwachten of datgene ook gebeurt wat is toegezegd.
Willemien
Willemien is druk met de kinderen, met de huisbezoeken moeten alle kinderen voor volgend schooljaar worden ingeschreven, er moeten geboortecertificaten worden aangevraagd en toetsen worden afgenomen.
Verder doet ze er af en toe een bevalling tussendoor. Michell van onze schoolklas is dinsdagnacht om 1 uur bevallen van een gezond meisje. We hadden het nog lang niet verwacht dat het kind al zou komen. Ze had 's middags om 12 uur 4 cm ontsluiting en is toen opgenomen in het ziekenhuis. Vanaf 5 uur is Willemien er bij geweest. Durfde tussendoor ook niet weg, want stel dat er dan net wat gebeurd. Haar vriendje is alleen het bezoekuur langs geweest en heeft bijna niets tegen haar gezegd. En haar oma was er 's middags even maar die was dronken en is weer gegaan. Je snapt dat Willemiens droom is uitgekomen, ze is gek op baby’s en bevallingen, dus wat fijn dat ze er de hele avond bij is geweest en de rol van de man en de moeder op haar heeft genomen. De hele bevalling door inclusief inknippingen en hechtingen......
En ze heeft een baby van 45 minuten oud vastgehouden, dus als dat geen wonder is!
Michell maakt het goed, de pijn heeft haar er in elk geval van overtuigd dat ze dit echt niet weer wil.......
Verder ook triest nieuws…..
De moeder van 1 van de kinderen uit ons programma is deze week overleden aan de gevolgen van Aids, dit bekent dat hij nu geen ouders meer heeft, zijn vader is een paar jaar terug al overleden.
En Raymond, het jongetje wat zo lang in het ziekenhuis heeft gelegen, toen naar huis mocht op voorwaarde dat zijn moeder Maria bij ons zou komen werken zodat we een oogje in het zeil konden houden is 4 weken terug overleden. Hij is plotseling ziek geworden en zijn moeder had hem het weekend buiten Rehoboth meegenomen, toen we hem maandag naar de kliniek brachten was zijn toestand erg slecht, hij was uitgedroogd en had moeite met ademen. Aan het eind van de dag is hij overleden. De begrafenis was erg verdrietig, zijn oudere zusje die ook bij ons in het programma zit was helemaal overstuur. Echt erg om zo’n jong kindje te moeten begraven.
Inmiddels is Maria net vanochtend bevallen van een dochtertje, helaas is ze 2 maand te vroeg geboren en weegt nog geen 2,5 kilo. Ze ligt nu in de couveuse en het is afwachten of ze het zal halen.
Een heftige tijd voor dit gezin dus.
Alpha
Ook zijn we inmiddels al 6 lessen en een weekend bezig met de Alpha cursus. We hebben een groepje jongeren die bij ons de Alpha cursus volgen en het is gaaf om te zien dat ze veel nieuwe dingen leren en er echt voor willen gaan. Wel zien we dat het heel moeilijk is voor jongeren om hier werkelijk een ander leven te kiezen. De mogelijkheden voor het goede zijn beperkt, en de verleidingen tot het slechte zijn er in overvloed. Dus veel gebed nodig voor de jeugd.
Nieuwe mensen
Komende woensdag vertrekken de 3 juffen weer. Ze zijn hier dan 2 maand geweest en het was goed om ze hier te hebben. Ze hebben het klasje kunnen draaien, en geholpen met al onze andere programma’s. Komende woensdag komt er een stel aan uit Den Ham. Zij zullen 5 maand hier zijn.
En eind november komt René nog voor een weekje om hier weer wat dingen te regelen en hij vliegt dan gelijk met ons terug op 1 december.
Taalles
Couveuse = broeikas
Bevallen = kramen
Koe = beest
Geit = bok
Dit keer ook een paar woordjes uit de lokale taal Khoi-Khoi, de klikjes kan ik alleen niet typen…
Hoe gaat het? = Madisa?
Goed = Kanja
Fijne dag = kan kois
Dit was voorlopig het laatste bericht vanuit Namibië. We zien en spreken iedereen hopelijk over 5 weken weer in het echt!
Lieve groetjes Wilfred en Willemien
-
29 Oktober 2010 - 17:27
Frank:
Hoop van harte jullie te zien in Wezep. Prachtig werk en mooi beschreven.
Gods zegen. -
29 Oktober 2010 - 18:27
Jaap Ten Hove:
Wat heftig allemaal wat er bij jullie gebeurd,fijn dat jullie dit werk doen,wens jullie Gods zegen en een goede terugreis naar Nederland|||||||
groetjes uut oldebroek -
29 Oktober 2010 - 20:07
Simon & Eline:
Ha Willemien!
leuk om alles van jullie weer te lezen! wat maken jullie weer veel mee...
nog een paar weekjes en dan zien we jullie weer, jeujj!
Liefs,
ons -
29 Oktober 2010 - 21:21
Inge En Jacko:
Lieve allebei,
Wat een heftige tijd. Hopelijk komt de rust snel terug en kunnen jullie iets voor al deze kinderen doen! We zien er naar uit om jullie over een paar weekjes weer te zien.
Leuke foto van jullie "gezinnetje". Hebben jullie het nog eerder voor elkaar dan wij.... hahaha! De situatie is natuurlijk niet optimaal, maar hopelijk voelt hij zich thuis bij jullie.
Tot snel! Lieve groet van ons. -
30 Oktober 2010 - 02:59
El:
En nog maar 42 nachtjes slapen voordat wij elkaar weer zien!!!
xxx -
30 Oktober 2010 - 10:26
Ineke Bellinga:
Hoi luitjes,
Weer een indrukwekkend verhaal, maar wat triest voor de jongen als jullie weer terug moeten is daar al een oplossing voor? -
31 Oktober 2010 - 16:37
Willeke:
Hoi wil en wil,
Wat maken jullie veel mee zeg. Fijn dat jullie deze dingen zo met ons delen. Heb je toch meer idee hoe het daar allemaal gaat. Leuke foto's. Willemien ik sprak je moeder in de Boni, ze is al aan het aftellen. Lief he? Een goede tijd nog en een behouden vaart/reis. Tot over 5 weekjes.
De wolffjes -
01 November 2010 - 10:48
Mieneke:
Jullie hebben inmiddels een heel gezin . Ik zou wel even om de hoek willen kijken.Wel heftig allemaal, maar verschrikkelijk mooi werk.Voor jullie nog 5 weekjes en voor mij tot de Kerstvakantie! Hoera Leve de vrijheid!. Kom je ook op mijn afscheidsfeestje Willemien? Dat is op 7 januari. In oieder geval tot spoedig ziens. -
01 November 2010 - 20:46
Jeroen En Dianne:
Hee allebei,
Nou zit het er alweer bijna op voor jullie, laatste tijd was wel een drukke en heftige tijd voor jullie zo te lezen.
Zijn jullie je alweer aan het opmaken voor de reis terug?! Er zal nog wel zat te doen zijn?
Alvast een hele goeie reis terug en we kijken er naar uit om jullie weer terug te zien!
liefs jeroen en Dianne -
09 November 2010 - 13:08
Mandy:
Hey Wil en Wil,
Tjonge wat beleven jullie veel. Echt erg hoeveel er in zo'n korte tijd kan gebeuren...onvoorstelbaar. Pff zal ook niet altijd gemakkelijk voor jullie zijn. Maar wel super mooi wat jullie voor hen kunnen betekenen.
Wat een leuke foto's:D! Riaan, wat is het toch een mooi jongentje om te zien. Dat ook hij al zoveel ellende heeft meegemaakt.
Moest erg lachen om het verhaal van de bevalling Willemien:P Weer een gave ontdekt.
Zie jullie hopelijk over een poosje in Nederland!
Liefs -
30 November 2010 - 10:08
Daan En Anja En Kids:
Hoor wie klopt daar kinders,tis een vreemd'ling ckers....o nee..das die namibiërs!!!!! :)
Nog maar een paar daagies en dan ffies back in holland,khoop voor jullie dat er dan nog ietsies sneeuw ligt maar niet dat et nog zo koud is.1tip: neem heel veel echte warme kleren mee!! Tis hier nu erg koud en ik weet nog van vorig jr dat wy et zo enorm koud hebben gehad toen we er weer waren,nu weer trouwens hoor!!
Wy willen jullie alvast een hele goeie en veilige reis toewensen en geniet die tyd!! Ons sien mekaar!!
Liefs van ons allemaal (onze kids zyn zo bly om jullie weer te gaan zien,oude liefde roest niet...) Tot snel. -
10 December 2010 - 15:53
Macy:
Ik vind het super leuk dat jullie er zijn.
Als ik jullie zie denkik aan de tijd die we in namibie hebben gehad ik vid yhet best wel jammer dat we daar weg zijn soms dan m=ben ik zo verdrietig en wil ik terug terug waar ik ben geweest alles is zo anders en fijner dan hier daar scheelt het niet of je arm bent of rijk hier wel dat heb ik de laatste tijd wel gemerkt.
als ik alles dan lees zit ik met tranen in mijn ogen.
En wilfred je blijft mijn grote broer en ik jou kleine zusje.
Ik hop dat ik ooit nog een keer bij jullie langs kan komen.
(Kan ik niet gewoon mee in de koffer:) )
xxxx
(your little sister) -
15 December 2010 - 09:53
Edith Pruim:
Hey kanjers,
Kijk toevallig even op jullie site, zouden jullie niet rond deze tijd terug komen?Indd.. net nu rond deze tijd komen jullie weer naar Holland!
Apart zal dat zijn...kaal voor J&J...
We wensen jullie alle goeds hier terug, dat jullie je in een 'warme deken' zullen voelen, al is het hier zo koud!
Bedankt nog voor jullie meeleven met Sarah!
Liefs Edith ( en de rest)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
