Volop aan de gang…
Door: Wilfred en Willemien
Blijf op de hoogte en volg Wilfred en Willemien
24 Januari 2010 | Namibië, Rehoboth
Het heeft weer een paar weken geduurd, maar hier is weer een berichtje. Graag wouden we weer een berichtje plaatsen als we in de huisjes zaten, maar dat laat nog op zich wachten. En aangezien we de afgelopen weken druk zijn geweest is het leuk om weer even een update te geven. We hebben begrepen dat de sneeuw inmiddels gesmolten is in Nederland. Nou hier regent het op het moment dagelijks en met regelmaat ook met veel onweer. Dit heeft als gevolg dat we gemiddeld 2x in de week ’s avonds zonder stroom zitten. Het voordeel is wel dat alles er heel mooie groen begint uit te zien.
Kidsclub
Maandag 11 januari zijn we gestart met onze eerste Kidsclub. We hebben een aantal enthousiaste medewerkers van hier ontmoet de laatste weken en zij helpen ons mee. We hadden gerekend op 150 kinderen ongeveer. Het plan was om de kinderen bij binnenkomst in te schrijven, gezamenlijk te beginnen en dan op te splitsen in de boven- en onderbouw, als laatst zouden de kinderen dan soep met een boterham krijgen. Joanneke doet de onderbouw en Willemien de bovenbouw. We hadden een spandoek geverfd en ’s ochtends het terrein schoongemaakt (er ligt hier overal heel veel glas) we hadden regels opgehangen en het terrein afgebakend.
Om half 2 stonden de eerste kinderen al aan het hek. En om 3 uur toen we gingen starten waren er zoveel kinderen dat het inschrijven bijna onmogelijk was aangezien kinderen onder de 7 niet kunnen schrijven en de stroom zo veel was. Om half 4 konden we beginnen met een groep van rond de 500 kinderen!! We begonnen me een aantal dramastukjes, we zongen wat liedjes en de kinderen waren erg enthousiast. Daarna zijn we in 2 groepen uiteen gegaan en ook dit liep prima tot de kleinsten mochten eten. Toen brak de chaos uit, de oudere kinderen hadden moeite met langer wachten en waren bang dat het op zou zijn. Er moesten broertjes en zusjes geholpen worden en de mannen moesten op en neer rijden om meer eten te halen want er was niet genoeg. We zijn uren bezig geweest om alle kinderen te voorzien van eten en drinken en uiteindelijk verliet iedereen het terrein.
We kunnen zeker zeggen dat het voor de kinderen een succesvolle middag was, voor ons was het ook vermoeiend en waren we vol ideeën hoe we het anders kunnen doen de volgende keer.
Maandag de 18e is het helaas niet doorgegaan door de harde regen en het onweer. We hebben wel eten uitgedeeld aan de kinderen die toch kwamen door het weer en aan een aantal gezinnen die we ontmoet hebben op de huisbezoeken.
Morgen zullen we dus voor de 2e keer het programma draaien, we hebben nieuwe ideeën over het eten uitdelen en zijn benieuwd hoe het nu zal lopen, hopelijk regent het niet weer.
Huisbezoeken
Susanne en Jacobus zijn voordat wij hier kwamen al vaak op huisbezoek geweest en hebben verschillende kinderen geregistreerd. Het viel me op dat ze eigenlijk geen kinderen tegen waren gekomen die niet naar school gingen, dit verbaasde me omdat hier de financiële toestand van veel gezinnen niet erg goed is. De afgelopen weken hebben we veel gebeden of we de juiste kinderen mochten vinden met het oog op het programma van de Benjamin Kids waar we onderwijs, huiswerkbegeleiding en activiteiten willen aanbieden aan de kinderen die dit ernstig nodig hebben.
Iedereen had hier 6 weken zomervakantie en in die weken zijn we onder andere naar de vuilnisbelt geweest. Dit leidde tot nieuwe huisbezoeken en terwijl je dan bij de 1 in het zand zit te registreren komt het volgende kind vragen of je daar ook naar toe komt. Tijdens de huisbezoeken vullen we een vragenlijst in over de kinderen, over de thuissituatie, de scholing, gezondheid, karakter en bezigheden van het kind. Om zo een beter beeld te krijgen van het kind en de thuissituatie. Dit laatste is vaak erg ingewikkeld door het grote aantal kinderen van verschillende vaders en soms ook verschillende verblijfplaatsen. Tijdens het bezoek wegen en meten we het kind en maken we een foto. Door de bezoeken merk je dat je veel beter in contact komt met de mensen die in Block E wonen. Je raakt wat bekender en je bent niet meer dat vreemde witte mens. Maar mensen weten met welke bedoeling je komt.
Scholing
Na aanvang van de afgelopen huisbezoeken kwamen we een groep kinderen tegen die niet naar school gingen om verschillende redenen maar wel heel graag zouden willen. In overleg met het bestuur is er besloten dat we voor een bepaald bedrag alvast een aantal kinderen konden helpen om naar school te gaan. Het was heel mooi dat we deze kinderen juist nu tegen kwamen aan het begin van het schooljaar nu ze nog in kunnen stromen. Over een maand zou dat te laat zijn geweest.
We hebben inmiddels een mooi aantal kinderen kunnen helpen. Dit hield in dat we met ouders naar het schoolbestuur gingen om te overleggen over de inschrijving van het kind, dit is nodig omdat de meeste kinderen al ouder waren dan de gemiddelde schoolleeftijd. Dit betekende voor Christof van 9 jaar, dat hij nu, na 2 jaar toch kon beginnen op school in Grade 1. We zorgen dat het kind een schooluniform krijgt (wat hier verplicht is) en we voorzien in de schoolmaterialen (schriften,pennen,zelfs wc-papier moeten de leerlingen meenemen). We vinden het belangrijk om niet de hele verantwoordelijkheid van ouders over te nemen. Zij moeten aantonen dat ze het belangrijk vinden dat hun kind naar school gaat. Daarom hebben we een overeenkomst gemaakt wat ouders moeten ondertekenen waarmee ze aangeven dat ze hun kind zullen stimuleren om naar school te gaan, zorg te dragen voor de materialen en een eigen financiële bijdrage te leveren aan het schoolfonds. Op deze manier werk je met ouders samen aan de toekomst van hun kind.
Helaas betekende het niet voor alle kinderen dat ze naar school konden gaan. Voor Cornelis (uit ons vorige verhaal op de site) betekende het dat hij te oud was om nog toegelaten te worden. Dat zou betekenen dat ondanks dat hij zo gemotiveerd is om naar school te gaan en te leren er geen mogelijkheid is. Daarom willen we een speciaal onderwijsprogramma opstarten zodat deze kinderen toch verder kunnen leren en ook praktijklessen kunnen genieten om zo ook een stukje zelfredzaamheid en eigenwaarde op te bouwen. We hopen hier spoedig mee te kunnen starten.
Gisteren hebben we Dawid ingeschreven voor dit programma bij ons. Dawid is een jongen van 18 jaar, hij heeft toen hij 9 maand was hersenvliesontsteking gehad en een jaar in het ziekenhuis gelegen, zijn moeder was toen 18 jaar oud. Hierdoor heeft hij een ontwikkelingsachterstand opgelopen. Door het gebrek aan financiën is hij alleen naar grade 1 geweest en dat was 10 jaar geleden. Hij kan zijn eigen naam niet schrijven en heeft als wens om later zijn moeder goed te kunnen helpen. Hij is de een na oudste in een gezin van 8 kinderen en hij woont samen met hen en zijn moeder in een blikkie van 1 ruimte zonder water en stroom. Gisteren was hij zo blij toen hij hoorde dat hij onderwijs kon krijgen, dat hij huppelde over het terrein, zijn moeder een knuffel gaf en tegen een aantal buurjongens riep: “Ik ga naar school!”. Voor deze kinderen doe je het.
Ook zij krijgen een eigen verantwoordelijkheid in de vorm van een overeenkomst over het op tijd komen en het zorg dragen voor hun spullen en het leveren van een kleine bijdrage wat verdiend kan worden met klusjes op het terrein (zoals auto’s wassen) om hen zo ook bewust te maken van de eigen verantwoordelijkheid.
Wil je een gift overmaken om deze scholing mogelijk te kunnen maken dan kun je een gift overmaken op Stichting Rene Kids Centre Rek.nr.: 1247 02 341 o.v.v Benjamin Kids
te Oldebroek
Giften zijn belastingaftrekbaar
Bouw
Dan iets anders, de bouw. De vakantie is voorbij en er wordt alweer hard gemetseld aan het grootgebouw. Mooi om te zien dat alle muren nu richting dakhoogte beginnen te rijzen. Heb je een beter zicht qua kamers en zalen. De mannen zijn nog druk geweest met het hek wat inmiddels rondom het terrein zit. De huisjes vorderen (alleen niet zo snel) maar worden erg mooi. De laatste afwerkdingetjes moeten nog gedaan worden, het nadeel is alleen dat hier verschillende mensen voor nodig zijn en krijg die maar zo snel mogelijk allemaal langs. Dus we wachten geduldig af (jaja, geduldig word je hier wel)
Wilfred vermaakt zich verder uitstekend met de financiën. Ik heb de financiën inmiddels voor 99% in kaart en ben nu voorbereidingen aan het treffen voor het bezoek aan de accountant in maart/april (althans dat is mijn streven). Het boekjaar loopt hier namelijk van 1 maart tm 28 februari. Daarnaast ben ik met Susan bezig om het RKC als “Wellfare” organisatie geregistreerd te krijgen. Dit heeft een doorlooptijd van 6 maanden en vraagt veel papierwerk en geduld. Tot slot bezoek ik samen met JanJaap verschillende winkels in Windhoek om de nodige inventaris voor het grootgebouw in beeld te krijgen.
Voor mij vliegt de tijd hier echt om, ik verveel me niet (genoeg afwisseling) en waar ik vooral van geniet is het wakker worden, kopje koffie erbij en dan eens gaan bedenken: “wat ga ik vandaag eens doen?” Echt heerlijk; zo anders als in Nederland.
De Kaap
We hebben plannen om 2 februari voor 5 daagjes met zijn zessen naar de Kaap af te reizen voor een korte vakantie. Nu het programma nog niet de hele week betreft is dit een mooie laatste kans om met zijn allen er even tussen uit te gaan. Doordat je allemaal werkt voor dezelfde organisatie en woont waar je werkt ben je hier de hele week mee bezig. Het zal lekker zijn om een aantal dagen wat anders te gaan zien. Toch moet ik zeggen dat ik er nog meer naar uitkijk om te beginnen met het onderwijsprogramma, maar een beetje rust voor die tijd is ook goed. Van 2 t/m 7 februari zijn we dan ook niet bereikbaar.
Contact
We genieten va het contact wat we hebben met thuis. We willen iedereen bedanken voor de post die we krijgen (altijd leuk) voor de kerst en verjaardagskaartjes voor Wilfred die nog steeds binnenkomen,hahaha. Maar ook voor de telefoontjes en als nieuwtje de skype-gespekken. Erg leuk om elkaar te horen en te zien. We zijn blij dat dit nu mogelijk is.
Ook de collega’s van ons beiden en de kinderen van de Prinsenhof, super dat jullie alles volgen en ons helpen!
Natuurlijk houden we jullie op de hoogte, dus tot het volgende berichtje!
Anekdote van de week:
Joanneke en Willemien reden door Block E, toen er een groepje jongens stonden die op de Kidsclub waren. Ze stopten om even met ze te kletsen en de jongens gaven aan dat ze honger hadden, of de dames niet iets te eten hadden. Helaas hadden ze niets bij zich dus ze nodigden hen uit voor de Kidsclub. Toen boog 1 van de jongen naar voren, streek even langs Willemiens kin en zei:”Willemien, hoe kom, kan ons niet die kos loop koop in die dorp?” Hij had haar naam goed onthouden en probeerde het erg charmant, en dat terwijl hij 10 jaar was.
Taalles
Psychiater = Kopdokter
Puntenslijper = skerpmaker
Gum = uitveers
Schaar = Sker
Schuursponsje = skuurdraad
Tot snel! Wil en Wil
Kidsclub
Maandag 11 januari zijn we gestart met onze eerste Kidsclub. We hebben een aantal enthousiaste medewerkers van hier ontmoet de laatste weken en zij helpen ons mee. We hadden gerekend op 150 kinderen ongeveer. Het plan was om de kinderen bij binnenkomst in te schrijven, gezamenlijk te beginnen en dan op te splitsen in de boven- en onderbouw, als laatst zouden de kinderen dan soep met een boterham krijgen. Joanneke doet de onderbouw en Willemien de bovenbouw. We hadden een spandoek geverfd en ’s ochtends het terrein schoongemaakt (er ligt hier overal heel veel glas) we hadden regels opgehangen en het terrein afgebakend.
Om half 2 stonden de eerste kinderen al aan het hek. En om 3 uur toen we gingen starten waren er zoveel kinderen dat het inschrijven bijna onmogelijk was aangezien kinderen onder de 7 niet kunnen schrijven en de stroom zo veel was. Om half 4 konden we beginnen met een groep van rond de 500 kinderen!! We begonnen me een aantal dramastukjes, we zongen wat liedjes en de kinderen waren erg enthousiast. Daarna zijn we in 2 groepen uiteen gegaan en ook dit liep prima tot de kleinsten mochten eten. Toen brak de chaos uit, de oudere kinderen hadden moeite met langer wachten en waren bang dat het op zou zijn. Er moesten broertjes en zusjes geholpen worden en de mannen moesten op en neer rijden om meer eten te halen want er was niet genoeg. We zijn uren bezig geweest om alle kinderen te voorzien van eten en drinken en uiteindelijk verliet iedereen het terrein.
We kunnen zeker zeggen dat het voor de kinderen een succesvolle middag was, voor ons was het ook vermoeiend en waren we vol ideeën hoe we het anders kunnen doen de volgende keer.
Maandag de 18e is het helaas niet doorgegaan door de harde regen en het onweer. We hebben wel eten uitgedeeld aan de kinderen die toch kwamen door het weer en aan een aantal gezinnen die we ontmoet hebben op de huisbezoeken.
Morgen zullen we dus voor de 2e keer het programma draaien, we hebben nieuwe ideeën over het eten uitdelen en zijn benieuwd hoe het nu zal lopen, hopelijk regent het niet weer.
Huisbezoeken
Susanne en Jacobus zijn voordat wij hier kwamen al vaak op huisbezoek geweest en hebben verschillende kinderen geregistreerd. Het viel me op dat ze eigenlijk geen kinderen tegen waren gekomen die niet naar school gingen, dit verbaasde me omdat hier de financiële toestand van veel gezinnen niet erg goed is. De afgelopen weken hebben we veel gebeden of we de juiste kinderen mochten vinden met het oog op het programma van de Benjamin Kids waar we onderwijs, huiswerkbegeleiding en activiteiten willen aanbieden aan de kinderen die dit ernstig nodig hebben.
Iedereen had hier 6 weken zomervakantie en in die weken zijn we onder andere naar de vuilnisbelt geweest. Dit leidde tot nieuwe huisbezoeken en terwijl je dan bij de 1 in het zand zit te registreren komt het volgende kind vragen of je daar ook naar toe komt. Tijdens de huisbezoeken vullen we een vragenlijst in over de kinderen, over de thuissituatie, de scholing, gezondheid, karakter en bezigheden van het kind. Om zo een beter beeld te krijgen van het kind en de thuissituatie. Dit laatste is vaak erg ingewikkeld door het grote aantal kinderen van verschillende vaders en soms ook verschillende verblijfplaatsen. Tijdens het bezoek wegen en meten we het kind en maken we een foto. Door de bezoeken merk je dat je veel beter in contact komt met de mensen die in Block E wonen. Je raakt wat bekender en je bent niet meer dat vreemde witte mens. Maar mensen weten met welke bedoeling je komt.
Scholing
Na aanvang van de afgelopen huisbezoeken kwamen we een groep kinderen tegen die niet naar school gingen om verschillende redenen maar wel heel graag zouden willen. In overleg met het bestuur is er besloten dat we voor een bepaald bedrag alvast een aantal kinderen konden helpen om naar school te gaan. Het was heel mooi dat we deze kinderen juist nu tegen kwamen aan het begin van het schooljaar nu ze nog in kunnen stromen. Over een maand zou dat te laat zijn geweest.
We hebben inmiddels een mooi aantal kinderen kunnen helpen. Dit hield in dat we met ouders naar het schoolbestuur gingen om te overleggen over de inschrijving van het kind, dit is nodig omdat de meeste kinderen al ouder waren dan de gemiddelde schoolleeftijd. Dit betekende voor Christof van 9 jaar, dat hij nu, na 2 jaar toch kon beginnen op school in Grade 1. We zorgen dat het kind een schooluniform krijgt (wat hier verplicht is) en we voorzien in de schoolmaterialen (schriften,pennen,zelfs wc-papier moeten de leerlingen meenemen). We vinden het belangrijk om niet de hele verantwoordelijkheid van ouders over te nemen. Zij moeten aantonen dat ze het belangrijk vinden dat hun kind naar school gaat. Daarom hebben we een overeenkomst gemaakt wat ouders moeten ondertekenen waarmee ze aangeven dat ze hun kind zullen stimuleren om naar school te gaan, zorg te dragen voor de materialen en een eigen financiële bijdrage te leveren aan het schoolfonds. Op deze manier werk je met ouders samen aan de toekomst van hun kind.
Helaas betekende het niet voor alle kinderen dat ze naar school konden gaan. Voor Cornelis (uit ons vorige verhaal op de site) betekende het dat hij te oud was om nog toegelaten te worden. Dat zou betekenen dat ondanks dat hij zo gemotiveerd is om naar school te gaan en te leren er geen mogelijkheid is. Daarom willen we een speciaal onderwijsprogramma opstarten zodat deze kinderen toch verder kunnen leren en ook praktijklessen kunnen genieten om zo ook een stukje zelfredzaamheid en eigenwaarde op te bouwen. We hopen hier spoedig mee te kunnen starten.
Gisteren hebben we Dawid ingeschreven voor dit programma bij ons. Dawid is een jongen van 18 jaar, hij heeft toen hij 9 maand was hersenvliesontsteking gehad en een jaar in het ziekenhuis gelegen, zijn moeder was toen 18 jaar oud. Hierdoor heeft hij een ontwikkelingsachterstand opgelopen. Door het gebrek aan financiën is hij alleen naar grade 1 geweest en dat was 10 jaar geleden. Hij kan zijn eigen naam niet schrijven en heeft als wens om later zijn moeder goed te kunnen helpen. Hij is de een na oudste in een gezin van 8 kinderen en hij woont samen met hen en zijn moeder in een blikkie van 1 ruimte zonder water en stroom. Gisteren was hij zo blij toen hij hoorde dat hij onderwijs kon krijgen, dat hij huppelde over het terrein, zijn moeder een knuffel gaf en tegen een aantal buurjongens riep: “Ik ga naar school!”. Voor deze kinderen doe je het.
Ook zij krijgen een eigen verantwoordelijkheid in de vorm van een overeenkomst over het op tijd komen en het zorg dragen voor hun spullen en het leveren van een kleine bijdrage wat verdiend kan worden met klusjes op het terrein (zoals auto’s wassen) om hen zo ook bewust te maken van de eigen verantwoordelijkheid.
Wil je een gift overmaken om deze scholing mogelijk te kunnen maken dan kun je een gift overmaken op Stichting Rene Kids Centre Rek.nr.: 1247 02 341 o.v.v Benjamin Kids
te Oldebroek
Giften zijn belastingaftrekbaar
Bouw
Dan iets anders, de bouw. De vakantie is voorbij en er wordt alweer hard gemetseld aan het grootgebouw. Mooi om te zien dat alle muren nu richting dakhoogte beginnen te rijzen. Heb je een beter zicht qua kamers en zalen. De mannen zijn nog druk geweest met het hek wat inmiddels rondom het terrein zit. De huisjes vorderen (alleen niet zo snel) maar worden erg mooi. De laatste afwerkdingetjes moeten nog gedaan worden, het nadeel is alleen dat hier verschillende mensen voor nodig zijn en krijg die maar zo snel mogelijk allemaal langs. Dus we wachten geduldig af (jaja, geduldig word je hier wel)
Wilfred vermaakt zich verder uitstekend met de financiën. Ik heb de financiën inmiddels voor 99% in kaart en ben nu voorbereidingen aan het treffen voor het bezoek aan de accountant in maart/april (althans dat is mijn streven). Het boekjaar loopt hier namelijk van 1 maart tm 28 februari. Daarnaast ben ik met Susan bezig om het RKC als “Wellfare” organisatie geregistreerd te krijgen. Dit heeft een doorlooptijd van 6 maanden en vraagt veel papierwerk en geduld. Tot slot bezoek ik samen met JanJaap verschillende winkels in Windhoek om de nodige inventaris voor het grootgebouw in beeld te krijgen.
Voor mij vliegt de tijd hier echt om, ik verveel me niet (genoeg afwisseling) en waar ik vooral van geniet is het wakker worden, kopje koffie erbij en dan eens gaan bedenken: “wat ga ik vandaag eens doen?” Echt heerlijk; zo anders als in Nederland.
De Kaap
We hebben plannen om 2 februari voor 5 daagjes met zijn zessen naar de Kaap af te reizen voor een korte vakantie. Nu het programma nog niet de hele week betreft is dit een mooie laatste kans om met zijn allen er even tussen uit te gaan. Doordat je allemaal werkt voor dezelfde organisatie en woont waar je werkt ben je hier de hele week mee bezig. Het zal lekker zijn om een aantal dagen wat anders te gaan zien. Toch moet ik zeggen dat ik er nog meer naar uitkijk om te beginnen met het onderwijsprogramma, maar een beetje rust voor die tijd is ook goed. Van 2 t/m 7 februari zijn we dan ook niet bereikbaar.
Contact
We genieten va het contact wat we hebben met thuis. We willen iedereen bedanken voor de post die we krijgen (altijd leuk) voor de kerst en verjaardagskaartjes voor Wilfred die nog steeds binnenkomen,hahaha. Maar ook voor de telefoontjes en als nieuwtje de skype-gespekken. Erg leuk om elkaar te horen en te zien. We zijn blij dat dit nu mogelijk is.
Ook de collega’s van ons beiden en de kinderen van de Prinsenhof, super dat jullie alles volgen en ons helpen!
Natuurlijk houden we jullie op de hoogte, dus tot het volgende berichtje!
Anekdote van de week:
Joanneke en Willemien reden door Block E, toen er een groepje jongens stonden die op de Kidsclub waren. Ze stopten om even met ze te kletsen en de jongens gaven aan dat ze honger hadden, of de dames niet iets te eten hadden. Helaas hadden ze niets bij zich dus ze nodigden hen uit voor de Kidsclub. Toen boog 1 van de jongen naar voren, streek even langs Willemiens kin en zei:”Willemien, hoe kom, kan ons niet die kos loop koop in die dorp?” Hij had haar naam goed onthouden en probeerde het erg charmant, en dat terwijl hij 10 jaar was.
Taalles
Psychiater = Kopdokter
Puntenslijper = skerpmaker
Gum = uitveers
Schaar = Sker
Schuursponsje = skuurdraad
Tot snel! Wil en Wil
-
24 Januari 2010 - 12:33
Jacko En Inge:
Lieve schatten,
Eigenlijk kunnen we maar één ding zeggen: we zijn super trots op jullie!
Dikke knuffel van ons.
-
24 Januari 2010 - 14:46
Rik:
Hey Wil & Wil,
Erg leuk zo te lezen wat jullie allemaal doen daar!
Wilfred: Kan in Nederland ook hoor, gewoon bij de overheid of ABN gaan werken. Beginnen we ook met koffie 's ochtends en bedenken dan eens wat we gaan doen :-)
Have fun & keep up the good work,
Rik -
24 Januari 2010 - 14:48
Rik:
Oh ja, jullie hebben Huidige locatie nog op Zwolle staan op dez site, als je die aanpast naar Namibie kunnen we (jaloers...) zien wat de temperatuur daar doet! -
24 Januari 2010 - 15:55
Frank:
Ha Wil&Wil,
Elke keer weer een prachtig verslag van jullie werk. Super !!!
Geniet ook van de uitstapjes.....
Ook een groet van Marja en de meiden -
24 Januari 2010 - 18:11
Emmy :
Hai, Erg leuk om jullie te zien op foto's en te lezen wat jullie beleven!!! Gaaf zeg zoveel kids!!
Alvast een goede tijd toegewenst tijdens jullie uitstapje!! Geniet ervan! Liefs vanuit Madrid. -
24 Januari 2010 - 20:38
Pa En Ma V.d.Bosch:
Lieve kinderen
Wat fijn om het hele verslag weer te lezen, super hoe jullie alles onder woorden brengen, en geniet van jullie vakantie en een knuffel van ons Doei! -
24 Januari 2010 - 20:51
Jantien:
Erg leuk om jullie op deze manier te volgen.
Prachtige verslagen, heel duidelijk voor de achterblijvers.
Kunnen we ons alvast voorbereiden!
Liefs Jantien -
26 Januari 2010 - 21:48
Peter Pannekoek:
Heey ! :)
weer een vreugde jullie berichtje te lezen. vet moooi! :)
ik blijf jullie volgen
veel zegen!
Peter
-
28 Januari 2010 - 09:48
Cynthia:
Hey Wilfred en Willemien,
Geweldig om jullie reisverslagen te lezen en wat jullie allemaal doen, toppie hoor!! Petje af!
Hier verder alles goed hoor, zal binnenkort wat uitgebreider mailen.
Groetjes Cynthia -
29 Januari 2010 - 16:08
El:
En, hoe is het resultaat geworden van Wilf's kapsel?!
Hoop dat jullie het ondertussen ook wat koeler hebben gekregen, nu de regen is gekomen...
Zal jullie dit weekend uitgebreid mailen, dus bereid je maar vast voor hihi!
Love jullie! (en mis jullie ook hoor!!!) -
15 Februari 2010 - 13:43
Daan En Anja En Kids:
leuk leuk om te lezen.
ons mis julle baie,macy mist haar'big brother'vooral et plagen.
Ons bid virr julle elke dag en julle is in ons harte.
Dikke drukkie van ons almal. -
21 Februari 2010 - 07:02
Macy Van Der Linde:
Heei ik wou even zEggen dat ik jUlie heel erg mis en iedereen daar maar nu heb ik mijn plek hier ook wel gevonden en ik hoop dat jullie zo af en toe nog aan ons denken dat hoop ik wel en ons niet vergeten want dat doe ik namelijk niet en ik zal de kindjes en de goede tijd nooit vergeten die we daar hebben gehad en ik bid elke dag voor jullie en jullie zitten nu toch in de huisjes???
en ik hoop dat jullie daar ook jullie plekje krijgen
Dikke kus van macy aan jullie allemaal ook aan de kindjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
