Nooit hetzelfde.....
Door: Wilfred en Willemien
Blijf op de hoogte en volg Wilfred en Willemien
15 April 2011 | Namibië, Rehoboth
Hallo allemaal,
hoe gaat het in Nederland? De berichten die we horen is dat de lente er al door komt. Hier is het vandaag bewolkt en regenachtig, er lijkt maar geen einde aan te komen. Er zitten tegenwoordig zelfs kikkers voor onze deur door het vele regenwater. Zowel bij jullie als bij ons is inmiddels de tijd verzet. Dit betekent dat het bij jullie langer licht is en hier eerder donker en dat wij nu een uurtje op jullie achter lopen. Dat is nog niet zo gek, aangezien wij hier altijd wat eerder naar bed gaan dan jullie…
Een week in Namibië is nooit hetzelfde. Je hebt altijd wel je terugkerende programma van vaste dingen, toch zijn er ook heel veel bijkomende en eenmalige dingen en kan er altijd van alles gebeuren en veranderen hier.
Alpha
We hebben 16 lokale medewerkers bij de Kidsclub op maandag. We willen graag dat deze mensen plezier hebben in het werken met kinderen en dat ze een levende relatie met God hebben. Maar daar kom je door een gesprek niet achter, dat moet je zien in de loop van de tijd. Omdat we graag willen dat ze een bepaalde basiskennis hebben om de lessen te kunnen geven, hebben we 2 alpha dagen georganiseerd. Dus in 2 zaterdagen hebben we de Alpha cursus gegeven met mensen van ons team, maar ook lokale mensen die een les kwamen geven. Het is mooi om zo samen te werken.
Vorig jaar hebben we een Alpha voor de schoolkinderen gehouden en dat was toen erg geslaagd. Maar na een Alpha cursus en een keus voor God stopt het niet. Dan is het juist belangrijk om meer van God te leren. Daarom zullen we na de mei vakantie beginnen met Jeugdavonden op de vrijdag waarbij we de kinderen echt willen discipelen. Om de groep kinderen compleet te maken, hebben we afgelopen vrijdag en zaterdag een jeugd Alpha gehouden voor 20 jongeren die de eerste 4 lessen hebben gekregen zodat ze straks met de jeugdavonden ook al een basis hebben en weten waar we over praten.
Het was een super geslaagd weekend. De opkomst was groot, de aandacht was erbij, tussendoor hebben we ook lekker spelletjes gespeeld en gesport en ze hebben allemaal op het centrum overnacht. Nou dat weet je vast nog wel van kamp in groep 8, dat is keten geblazen. Dus een aantal kinderen zijn bij de leiding in de huisjes beland voor de rust,hahaha…….
Deze jeugdavonden doen we met een vaste groep jongeren (meer ruimte is er ook niet) en zo kun je ook echt investeren in een relatie. En 1x in de maand, als het hier Pay-day is (dat betekent dat geld wordt uitbetaald en dat betekent veel dronkenschap en steekpartijen) dan zijn alle jongeren welkom en houden we een sport/filmavond om zo de jongeren op die avond van de straat te houden en ze warm te laten lopen voor de jeugdavonden zodat we misschien over een half jaar de groep kunnen uitbreiden.
Jacobus zijn kleinkinderen
Er gebeuren hier ook veel ongelukken omdat veel dingen niet zo veilig zijn als in Nederland. Er zijn relatief veel verkeersongelukken, door slechte belichting van wegen en dronkenschap. Mensen die getroffen worden door de bliksem, door het vele onweer hier. Mensen die geëlektrocuteerd worden door openliggende bedrading. En brand eist ook zijn slachtoffers, want er is geen brandweer.
Dit laatste heeft afgelopen weekend het leven gekost aan 2 kleinkinderen van Jacobus. Jacobus is onze vaste medewerker en ook een goede vriend. Zijn 2 kleinkinderen en hun moeder hadden liggen slapen, maar die moeder kon niet in slaap komen en liep even naar de buurvrouw. Waarschijnlijk heeft een wierookstaafje tegen muggen de brand veroorzaakt en haar 2 kinderen zijn gestikt in de rook. Je moet je voorstellen dat de mensen in kleine blikken hutjes wonen zonder ramen. Dus het vuur kan geen kant op en blik brand niet zomaar dus houdt het heel lang binnen. Toen de moeder zag dat er rook uit het hutje kwam was er al geen redden meer aan, haar zoontje van 4 en haar dochtertje van 7 zijn gestikt en verbrand. Echt een familiedrama……..
Bevallen en gevangenis
Het leven kan dan heel dubbel zijn, want de week ervoor is Petrina, 1 van onze schoolkinderen bevallen van een zoontje. Rivaldo is met de zuignap gehaald, dus het was geen makkelijke bevalling. De vader was erbij en was dolgelukkig dat hij papa is geworden. Toch valt het niet mee, hij is 20 en zij is 16 jaar. Ze hebben nu een prachtig zoontje, maar nu moeten ze het samen zien te redden.
Dezelfde week zat Petrina’s tweelingbroer Paulus in de gevangenis. Hij was betrokken bij een vechtpartij en had gescholden tegen de politie. Omdat hij niet op de dag van de rechtszaak eruit is gehaald door zijn vader, moet hij nu nog tot 30 mei zitten.
We zijn zondag op bezoek geweest bij hem, het is wel behoorlijk minder georganiseerd als in Nederland. Je gaat letterlijk met 100 anderen op bezoek en je staat met zijn allen in 1 ruimte waar de gevangenen ook naar toe komen. Iedereen krioelt door elkaar en dat is het enige uurtje in de week dat ze bezoek mogen ontvangen.
Paulus is 1 van de jongste en vertelde dat ze met zo’n 60 mannen allemaal bij elkaar in een ruimte zitten, dus geen eigen cellen. Paulus had geen deken gehad om te slapen dus moest zonder doen. 1x op een dag mogen ze luchten, maar er wordt niet gesport o.i.d. Ze zitten letterlijk de hele dag te wachten. Het is goed dat Paulus dit even goed ervaart, hij heeft een opvliegerig karakter en is niet een lieverdje. Toch was het zondag wel aandoenlijk om hem tussen die grote mannen te zien, hij heeft het hele uur wel kunnen huilen en keek dan maar steeds weer weg of beet op zijn lip.
Zondag brengen we zijn zus met de baby er naar toe, zodat hij in elk geval zijn nieuw geboren neefje kan zien!
Mensen retour en op pad
Ook de vrijwilligers op het centrum wisselen nog al. GerritJan en Marlies en ook Gerard en Heleen zijn inmiddels weer vertrokken naar Nederland. En deze week zijn de ouders van JanJaap en de ouders van Jolanda op bezoek gekomen.
Eind mei komen er weer 3 nieuwe vrijwilligers, Gerlinda voor een lange tijd en Linda en Henno tot eind juli. Helaas vertrekken ook Joanneke en JanJaap eind mei, we zitten natuurlijk al vanaf de eerste dag met hen hier, dus dat zal zeker een gemis zijn.
Nog een weekje en dan vakantie…..
De afgelopen schoolweken waren wat turbulent, 1 kind bevallen, 1 kind in de gevangenis en dan nog een hele reeks die om de beurt de kop verkeerd hebben en een dag (of twee dagen of de hele week) er niet zijn. Vorige week hebben we Joanneke’s verjaardag gevierd met spelletjes en film kijken. Dit is altijd een feest. Stoelendans blijft leuk voor alle leeftijden!
Deze week is er op alle scholen examentijd om het eerste trimester af te sluiten. En wij worden ook steeds meer een “school” dus ook wij hebben deze week toetsweek gehad. De kinderen hebben het er aardig van afgebracht!
Volgende week zijn dan de laatste 2 lesdagen en donderdag komen ze hun rapport ophalen en sluiten we af door naar de Oanob Dam te gaan. Dit is altijd een geweldig uitje omdat ze daar zelf nooit komen. Bovendien heeft JanJaap ze deze periode zwemlessen gegeven bij het zwembad, dus we zullen zien wie de overkant van de dam haalt! Het water staat in elk geval hoog genoeg…….
En dan is het vakantie net als bij jullie, alleen kunnen wij tot 17 mei genieten van de vakantie…het verschil moet er zijn. In de vakantie hebben we geen programma’s op het centrum, maar geeft dit wel de tijd voor dingen waar je anders niet aan toe komt. De laundry is af en er is een werkhok gemaakt, dus er moeten wat dingen ingericht en opgeruimd worden. Ook willen we een derde lokaaltje creëren in het “school”huis. Verder moet met het vertrek en de komst van nieuwe mensen en het lesrooster worden aangepast en biedt de vakantie ook de tijd om lessen en methodes te maken.
Wilfred gaat ondertussen verder met…….
…eten en koffie drinken… én contact onderhouden met de accountant die het afgelopen boekjaar moet controleren. Beide accountants waren voor een andere opdracht in Rehoboth en hebben zodoende ook het centrum gezien. De heren waren wel onder de indruk. Verder wordt er druk gewerkt voor een concept jaarverslag wat naar het bestuur zal worden gestuurd. Vervelend hierbij is dat ik de lat dan weer net ietsjes hoger leg dan ik aankan. Maar met behulp van de andere vrijwilligers hier is het einde in zicht.
En het meest schokkende nieuws is, dat ik voor het eerst in mijn leven een baby verschoond heb. Jawel, luiertje-af – luiertje-om-story. Op zondag worden de baby’s bezocht en er hing een enorme stanklucht op de afdeling. Dus verschonen! Wel jammer dat ik niet door had dat ze aan de d… was waardoor alles, maar dan ook alles eronder zat. Uiteindelijk zat mijn hand er ook onder en heeft Willemien 4x heen en weer gelopen om papier te halen. Ben ik dapper of ben ik dapper?
Andere bezigheden…
28 april vieren we Koninginnendag samen met andere Hollanders die in Windhoek wonen, dus we hopen op een kroketje op kosten van de koningin! Die Bea is zo gek nog niet!
5 mei zullen we samen met Peter nog een ruime week gaan rondtrekken in een tentje (echt wat voor Willemien) richting Botswana. We kijken er naar uit. Doordat we leven en werken op dezelfde plek en daarbuiten weinig contacten of uitgaansmogelijkheden hebben is het ook lekker om even helemaal weg te zijn van het centrum.
Anekdote van de week:
Door de regen komen er ook allemaal rare beestjes tevoorschijn. Zo ook een meterlange leguaan die zich bij onze buren in de boom had verschuilt. Omdat ze hier geloven dat deze dieren je hersenen via je neus eruit zuigen terwijl je slaapt, moest hij natuurlijk dood gemaakt worden. Dus met man en macht hebben ze hem met stenen uit de boom gegooid en dood geslagen. Sikot uit onze klas was de dappere held die hem vervolgens aan zijn staart pakte en er heel hard mee over straat liep te zwaaien wat natuurlijk heel wat gegil opleverde. Daarna hebben ze hem verkocht aan Ovambo mensen, die eten ze namelijk!
Groetjes en voor de mensen die vakantie hebben, een fijne vakantie gewenst!
Liefs Wilfred en Willemien
hoe gaat het in Nederland? De berichten die we horen is dat de lente er al door komt. Hier is het vandaag bewolkt en regenachtig, er lijkt maar geen einde aan te komen. Er zitten tegenwoordig zelfs kikkers voor onze deur door het vele regenwater. Zowel bij jullie als bij ons is inmiddels de tijd verzet. Dit betekent dat het bij jullie langer licht is en hier eerder donker en dat wij nu een uurtje op jullie achter lopen. Dat is nog niet zo gek, aangezien wij hier altijd wat eerder naar bed gaan dan jullie…
Een week in Namibië is nooit hetzelfde. Je hebt altijd wel je terugkerende programma van vaste dingen, toch zijn er ook heel veel bijkomende en eenmalige dingen en kan er altijd van alles gebeuren en veranderen hier.
Alpha
We hebben 16 lokale medewerkers bij de Kidsclub op maandag. We willen graag dat deze mensen plezier hebben in het werken met kinderen en dat ze een levende relatie met God hebben. Maar daar kom je door een gesprek niet achter, dat moet je zien in de loop van de tijd. Omdat we graag willen dat ze een bepaalde basiskennis hebben om de lessen te kunnen geven, hebben we 2 alpha dagen georganiseerd. Dus in 2 zaterdagen hebben we de Alpha cursus gegeven met mensen van ons team, maar ook lokale mensen die een les kwamen geven. Het is mooi om zo samen te werken.
Vorig jaar hebben we een Alpha voor de schoolkinderen gehouden en dat was toen erg geslaagd. Maar na een Alpha cursus en een keus voor God stopt het niet. Dan is het juist belangrijk om meer van God te leren. Daarom zullen we na de mei vakantie beginnen met Jeugdavonden op de vrijdag waarbij we de kinderen echt willen discipelen. Om de groep kinderen compleet te maken, hebben we afgelopen vrijdag en zaterdag een jeugd Alpha gehouden voor 20 jongeren die de eerste 4 lessen hebben gekregen zodat ze straks met de jeugdavonden ook al een basis hebben en weten waar we over praten.
Het was een super geslaagd weekend. De opkomst was groot, de aandacht was erbij, tussendoor hebben we ook lekker spelletjes gespeeld en gesport en ze hebben allemaal op het centrum overnacht. Nou dat weet je vast nog wel van kamp in groep 8, dat is keten geblazen. Dus een aantal kinderen zijn bij de leiding in de huisjes beland voor de rust,hahaha…….
Deze jeugdavonden doen we met een vaste groep jongeren (meer ruimte is er ook niet) en zo kun je ook echt investeren in een relatie. En 1x in de maand, als het hier Pay-day is (dat betekent dat geld wordt uitbetaald en dat betekent veel dronkenschap en steekpartijen) dan zijn alle jongeren welkom en houden we een sport/filmavond om zo de jongeren op die avond van de straat te houden en ze warm te laten lopen voor de jeugdavonden zodat we misschien over een half jaar de groep kunnen uitbreiden.
Jacobus zijn kleinkinderen
Er gebeuren hier ook veel ongelukken omdat veel dingen niet zo veilig zijn als in Nederland. Er zijn relatief veel verkeersongelukken, door slechte belichting van wegen en dronkenschap. Mensen die getroffen worden door de bliksem, door het vele onweer hier. Mensen die geëlektrocuteerd worden door openliggende bedrading. En brand eist ook zijn slachtoffers, want er is geen brandweer.
Dit laatste heeft afgelopen weekend het leven gekost aan 2 kleinkinderen van Jacobus. Jacobus is onze vaste medewerker en ook een goede vriend. Zijn 2 kleinkinderen en hun moeder hadden liggen slapen, maar die moeder kon niet in slaap komen en liep even naar de buurvrouw. Waarschijnlijk heeft een wierookstaafje tegen muggen de brand veroorzaakt en haar 2 kinderen zijn gestikt in de rook. Je moet je voorstellen dat de mensen in kleine blikken hutjes wonen zonder ramen. Dus het vuur kan geen kant op en blik brand niet zomaar dus houdt het heel lang binnen. Toen de moeder zag dat er rook uit het hutje kwam was er al geen redden meer aan, haar zoontje van 4 en haar dochtertje van 7 zijn gestikt en verbrand. Echt een familiedrama……..
Bevallen en gevangenis
Het leven kan dan heel dubbel zijn, want de week ervoor is Petrina, 1 van onze schoolkinderen bevallen van een zoontje. Rivaldo is met de zuignap gehaald, dus het was geen makkelijke bevalling. De vader was erbij en was dolgelukkig dat hij papa is geworden. Toch valt het niet mee, hij is 20 en zij is 16 jaar. Ze hebben nu een prachtig zoontje, maar nu moeten ze het samen zien te redden.
Dezelfde week zat Petrina’s tweelingbroer Paulus in de gevangenis. Hij was betrokken bij een vechtpartij en had gescholden tegen de politie. Omdat hij niet op de dag van de rechtszaak eruit is gehaald door zijn vader, moet hij nu nog tot 30 mei zitten.
We zijn zondag op bezoek geweest bij hem, het is wel behoorlijk minder georganiseerd als in Nederland. Je gaat letterlijk met 100 anderen op bezoek en je staat met zijn allen in 1 ruimte waar de gevangenen ook naar toe komen. Iedereen krioelt door elkaar en dat is het enige uurtje in de week dat ze bezoek mogen ontvangen.
Paulus is 1 van de jongste en vertelde dat ze met zo’n 60 mannen allemaal bij elkaar in een ruimte zitten, dus geen eigen cellen. Paulus had geen deken gehad om te slapen dus moest zonder doen. 1x op een dag mogen ze luchten, maar er wordt niet gesport o.i.d. Ze zitten letterlijk de hele dag te wachten. Het is goed dat Paulus dit even goed ervaart, hij heeft een opvliegerig karakter en is niet een lieverdje. Toch was het zondag wel aandoenlijk om hem tussen die grote mannen te zien, hij heeft het hele uur wel kunnen huilen en keek dan maar steeds weer weg of beet op zijn lip.
Zondag brengen we zijn zus met de baby er naar toe, zodat hij in elk geval zijn nieuw geboren neefje kan zien!
Mensen retour en op pad
Ook de vrijwilligers op het centrum wisselen nog al. GerritJan en Marlies en ook Gerard en Heleen zijn inmiddels weer vertrokken naar Nederland. En deze week zijn de ouders van JanJaap en de ouders van Jolanda op bezoek gekomen.
Eind mei komen er weer 3 nieuwe vrijwilligers, Gerlinda voor een lange tijd en Linda en Henno tot eind juli. Helaas vertrekken ook Joanneke en JanJaap eind mei, we zitten natuurlijk al vanaf de eerste dag met hen hier, dus dat zal zeker een gemis zijn.
Nog een weekje en dan vakantie…..
De afgelopen schoolweken waren wat turbulent, 1 kind bevallen, 1 kind in de gevangenis en dan nog een hele reeks die om de beurt de kop verkeerd hebben en een dag (of twee dagen of de hele week) er niet zijn. Vorige week hebben we Joanneke’s verjaardag gevierd met spelletjes en film kijken. Dit is altijd een feest. Stoelendans blijft leuk voor alle leeftijden!
Deze week is er op alle scholen examentijd om het eerste trimester af te sluiten. En wij worden ook steeds meer een “school” dus ook wij hebben deze week toetsweek gehad. De kinderen hebben het er aardig van afgebracht!
Volgende week zijn dan de laatste 2 lesdagen en donderdag komen ze hun rapport ophalen en sluiten we af door naar de Oanob Dam te gaan. Dit is altijd een geweldig uitje omdat ze daar zelf nooit komen. Bovendien heeft JanJaap ze deze periode zwemlessen gegeven bij het zwembad, dus we zullen zien wie de overkant van de dam haalt! Het water staat in elk geval hoog genoeg…….
En dan is het vakantie net als bij jullie, alleen kunnen wij tot 17 mei genieten van de vakantie…het verschil moet er zijn. In de vakantie hebben we geen programma’s op het centrum, maar geeft dit wel de tijd voor dingen waar je anders niet aan toe komt. De laundry is af en er is een werkhok gemaakt, dus er moeten wat dingen ingericht en opgeruimd worden. Ook willen we een derde lokaaltje creëren in het “school”huis. Verder moet met het vertrek en de komst van nieuwe mensen en het lesrooster worden aangepast en biedt de vakantie ook de tijd om lessen en methodes te maken.
Wilfred gaat ondertussen verder met…….
…eten en koffie drinken… én contact onderhouden met de accountant die het afgelopen boekjaar moet controleren. Beide accountants waren voor een andere opdracht in Rehoboth en hebben zodoende ook het centrum gezien. De heren waren wel onder de indruk. Verder wordt er druk gewerkt voor een concept jaarverslag wat naar het bestuur zal worden gestuurd. Vervelend hierbij is dat ik de lat dan weer net ietsjes hoger leg dan ik aankan. Maar met behulp van de andere vrijwilligers hier is het einde in zicht.
En het meest schokkende nieuws is, dat ik voor het eerst in mijn leven een baby verschoond heb. Jawel, luiertje-af – luiertje-om-story. Op zondag worden de baby’s bezocht en er hing een enorme stanklucht op de afdeling. Dus verschonen! Wel jammer dat ik niet door had dat ze aan de d… was waardoor alles, maar dan ook alles eronder zat. Uiteindelijk zat mijn hand er ook onder en heeft Willemien 4x heen en weer gelopen om papier te halen. Ben ik dapper of ben ik dapper?
Andere bezigheden…
28 april vieren we Koninginnendag samen met andere Hollanders die in Windhoek wonen, dus we hopen op een kroketje op kosten van de koningin! Die Bea is zo gek nog niet!
5 mei zullen we samen met Peter nog een ruime week gaan rondtrekken in een tentje (echt wat voor Willemien) richting Botswana. We kijken er naar uit. Doordat we leven en werken op dezelfde plek en daarbuiten weinig contacten of uitgaansmogelijkheden hebben is het ook lekker om even helemaal weg te zijn van het centrum.
Anekdote van de week:
Door de regen komen er ook allemaal rare beestjes tevoorschijn. Zo ook een meterlange leguaan die zich bij onze buren in de boom had verschuilt. Omdat ze hier geloven dat deze dieren je hersenen via je neus eruit zuigen terwijl je slaapt, moest hij natuurlijk dood gemaakt worden. Dus met man en macht hebben ze hem met stenen uit de boom gegooid en dood geslagen. Sikot uit onze klas was de dappere held die hem vervolgens aan zijn staart pakte en er heel hard mee over straat liep te zwaaien wat natuurlijk heel wat gegil opleverde. Daarna hebben ze hem verkocht aan Ovambo mensen, die eten ze namelijk!
Groetjes en voor de mensen die vakantie hebben, een fijne vakantie gewenst!
Liefs Wilfred en Willemien
-
15 April 2011 - 14:42
Roos:
Mmmm, lekker zeg, leguaanvlees, weer eens wat anders... :-) Zelf niet van geproefd denk ik?? En heerlijk toch Willemien; de vrije natuur in met een tentje en je vent, wat wil je nog meer?? Moet ik sterkte zeggen of veel plezier?! ;-) En dan de "serieuze" zaken, daar kan ik natuurlijk alleen maar vol lof over zijn!! Harde werkers, tikkeltje perfectionisme kan geen kwaad hoor Wilfred, maar laat oe de kop ni gek moaken natuurlijk (dit is het allerplatst wat ik kan, waarschijnlijk klopt het niet, maarja ik mocht thuis nooit plat praten... :-)). Sterkte bij het afscheid nemen van jan en alleman en veel plezier op het feestje van Bea!! Dikke knuffel (ps: de computer doet het nog steeds! Het was dus echt een goeie koop. Nu ik ten huwelijk ben gevraagd, wordt het volgende project waarschijnlijk jullie huis. Kunnen we daar ook een vriendenprijsje voor afspreken...?! hhahahaha!!) Liefs! -
15 April 2011 - 17:31
Joanneke:
Wil, wil je ook een stukje op onze blog schrijven..? of ik kopieer en plak het wel.. super leuk geschreven weer :) Precies zoals het is..!!! We genieten nog ff saampies! Liefs van jullie buuf! -
16 April 2011 - 06:49
El:
Wat een avonturen toch weer! Heb respect voor wat jullie doen lieve vrienden (en uiteraard alle andere mensen die eraan meewerken)! Leuk om foto's te zien na het horen van de verhalen gisteren! Love you!!! -
16 April 2011 - 07:41
Janne Kwakkel:
Hey Wil&Wil,
wat een leuk stukje weer. Willemien wees maar zuinig op zo'n moedige kerel die een str...kind verschoond en er niet voor terugdeinst om er zelfs met zijn handen in te graaien:-)
Leguaan smaakt naar kip zegt men, heb ik rouwens zelf nooit gegeten....moest je dat nou niet eens proberen Wilfred? Ik ben niet jaloers op de regen, maar als ik de foto's zie van een groen Rehoboth, zou ik dat toch ook wel eens zelf willen zien....ik ken alleen de zandbak.
Geniet van de Beakroket - in oranje paneermeel? - het wordt tijd dat we weer eens naar de Mug and Bean gaan, vindt je niet?
Groeten aan de rest,
Bert -
16 April 2011 - 09:17
Ineke Bellinga:
Hallo luitjes, wat een verhaal weer zeg, jullie beleven daar wel wat, geweldig hoor wat jullie allemaal doen, petje af, veel zegen en een fijne vakantie week samen, jullie hebben het verdiend.
Groetjes Ineke en Jan. -
18 April 2011 - 09:23
Tet:
Bedankt voor dit uitgebreide bericht! Wat een avonturen! Tot gauw! -
18 April 2011 - 12:08
Marleen:
Hallo Wilfred en Willemien,
Wat gaaf dat jullie Alpha in twee dagen hebben gegeven. Zouden jullie ons (het Alpha-kantoor) willen laten weten wat jullie ervaringen waren? Ook van de Alpha-cursus op een school?
Veel zegen op jullie werk!
Hartelijke groet,
marleen@alpha-cursus.nl -
18 April 2011 - 20:03
Mieneke:
Heb je verhaal 2 keer gelezen. Geweldig al die belevenissen, maar wat verdrietig dat die twee kinders verbrand zijn. Jullie maken wel veel mee. Wat leven wij hier in Nederland dan rustig en 'saai'. Leuk die foto's van die kinderen op de veldbedjes. Ik kan me die kampnachten ook nog wel herinneren. Dit is voor mij het eerste jaar zonder kamp holadiee. Heerlijk ,het lijkt een doorlopende vakantie met af en toe een controle in het ziekenhuis, maar gelukkig gaat alles goed. Sterkte met het geweldige werk dat jullie verrichten. groetjes ook van Jorim! -
19 April 2011 - 09:44
Frank:
Heerlijk om jullie bezigheden te lezen. Het is werken vanuit jullie hart.
Gods zegen -
19 April 2011 - 14:05
Melody:
Hey Wilfred en Willemien!
Wat leuk om jullie verhalen te lezen. Fijn dat jullie daar een zegen kunnen zijn!
Liefs Melody
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
