zomer/winter

Hoe is het bij jullie? Goede vakantie gehad? Wat we hoorden was het niet echt zomerweer? Als het bij jullie zomervakantie is, betekent dit bij ons ook een drukte van belang! Daarom weer tijd voor een update.

Veel bezoek

Begin juli kwam Annelies ons vergezellen op het centrum. Ze is 4,5 week bij ons geweest waarvan de laatste twee weken samen met haar aanstaande man JanWillem. Super gezellige tijd samen gehad. Het was lekker om samen te werken met de kids. Ook is er een Go team van Jeugd met een Opdracht geweest met 6 deelnemers, 5 uit Hattem en 1 uit Wezep en nog wel onze vroegere buurjongen. Grappig om elkaar dan in Afrika weer tegen te komen!

We hebben afscheid genomen van Jolanda (half jaar) en Linda en Henno (beide 10 weken), we hebben een leuke tijd me ze gehad, er waren dus veel veranderingen in de afgelopen tijd.

Op het moment zijn we met zijn viertjes. Gerlinda, Peter en wij. En momenteel verblijft er een Amerikaans meisje bij ons op het centrum tot november. Weer even wennen om met zo’n klein team te zijn, maar ook lekker dat er weer even rust en stabiliteit is. We hebben drukke maanden gehad en nu even lekker 2 weekjes (school)vakantie.

Volgende week komt Gerlinda’s broertje, Peters moeder en tot onze grote verrassing: Elleke en Annamarie!! Dus dat is superleuk! Dan volgen in september Bert en Carla en Janne, in november komt Rene met een delegatie zakenmensen en dan komen Willemiens ouders! Dus er staat ook nog heel wat op het programma!

Veel activiteiten

We hebben in de tijd dat JmeO hier was verschillende activiteiten gehad. Waaronder een diner voor Opa’s en Oma’s. We hebben pannenkoeken en appeltaarten gemaakt en dit ’s middags aan 53 oma’s en opa’s geserveerd die we met auto’s bij de huizen hebben opgehaald. Dit was niet altijd even simpel, want de meesten wouden hun beste jurk eerst aantrekken voor ze instapten en sommigen moesten in en uit de auto getild worden, omdat ze niet konden lopen. De oudste oma was 101 jaar oud. Vervolgens hebben we ze allemaal weer bij huis afgezet. Het was een geslaagde dag. Eén oma was sinds het overlijden van haar man 15 jaar geleden nooit meer “uit” geweest, dus ze had het erg gewaardeerd.

Ook hebben we een sportdag georganiseerd waar in totaal 175 jongeren aan deelgenomen hebben. Er waren voetbalteams en netbalteams (soort korfbal). Hier hebben we broodjes hamburgers aan geserveerd (en ze eerst gebakken) en we hebben afgesloten met een film.

Verder hebben we een jeugdavond mogen leiden en een powerpoint in de kerk mogen gegeven over het RKC.

Veel feestjes
Linda heeft een superleuk schoolfeest voor de kinderen georganiseerd waar iedereen opgedost op af kwam. We hebben lekker gedanst en patat met worst gegeten, was erg gezellig!

4 augustus was het de vertrekdag voor de JmeO groep als voor JanWillem en Annelies en dit nog wel op Willemiens verjaardag. Toch was het die dag een feestje. We hebben de verjaardagen van alle schoolklaskinderen ook gevierd. Dus mutsen op, spelletjes spelen, cadeautjes uitpakken, taart eten en film kijken het feest was compleet.

’s Middags veel telefoontjes, kaartjes en ’s avonds nog wat visite en Nederlandse aardbeienkwarktaart met slagroom (al had Willemien die wel iets te lang bewaard waardoor het niet meer helemaal goed was) en lekkere hapjes.

En afgelopen weekend hebben we mogen vieren dat we alweer 3 jaar getrouwd zijn! Tijd vliegt! We zijn lekker met zijn tweetjes naar Windhoek geweest waar we bij een Nederlands stel konden slapen in hun appartement. Helemaal super! Lekker om samen even weg te zijn en bij dat Nederlands stel hadden we de volgende dag een Nederlandse verjaardag met lekker eten en veel leuke mensen, dus het was geslaagd!

Veel aan de hand

Met onze kinderen gebeurt er van alles. Er zijn veel wisselingen dit jaar in kinderen die uit het programma gaan door ineens te vertrekken naar een plaats (een boerderij in the middle of nowhere). Ricardo die vorig jaar neergestoken was en nog bij ons in huis heeft gerevalideerd is onlangs papa geworden, beetje onverwachts…. (zijn reactie na de bevalling was: “nu beginnen de problemen pas echt en ik ben zelf nog een kind” ).

Er zijn de afgelopen maanden 2 moeders van kinderen overleden en een oma. Doordat het hier zoveel gebeurd besef je bijna niet meer hoe ernstig het is, dat iemand zijn/haar moeder verliest terwijl je nog maar 12 jaar oud bent. We hadden pas begrafenis en dan houden ze een kerkdienst voor alle overledenen in 1 keer. Er stonden 6 kisten, waarvan 2 baby’s. Eén baby was doodgegooid door een dronken man en er was een jongen van 20 jaar vermoord. Allemaal zulke tragische dingen die in Nederland minstens de krant zouden halen, maar hier de normale gang van zaken zijn. Hier groeien de kinderen ermee op. Er sterven hier zoveel mensen, terwijl het aantal inwoners ongeveer gelijk te stellen is aan dat van de gemeente Oldebroek. De alcoholproblemen zijn enorm, het aantal mensen verslaafd aan drugs, bezine snuiven e.d. is groot, het aantal TB en/of HIV besmette mensen veel en dit leidt allemaal tot heel veel liefdeloosheid. Precies waar God ons wil inzetten. Ik las pas in een boek een rake zin: “Als je ze niet alle 1000 kunt helpen, begin dan met 1.” En zo is het, elk kind wat je aandacht, liefde, eten of onderwijs kunt geven is een zaad wat je gezaaid hebt. Kinderen zien het RKC echt als een veilige haven. Ze komen naar ons als ze gewond zijn, als ze ziek zijn, als ze verdriet hebben, als ze een knuffel zoeken, als ze honger hebben en ga zo maar door. En dat is toch ook wat je elk kind gunt, een plek of een persoon bij wie je terecht kunt. En wat hebben we dan een goede God bij wie we altijd terecht kunnen. En wil omzien naar elk kind en ons daarvoor wil gebruiken.

We zijn gezegend dat we tot zegen mogen zijn voor anderen. Ik (Wilfred) had niet gedacht dat je zoveel persoonlijke voldoening kunt ondervinden door simpel de ander te dienen, hierin heeft God mij echt de ogen geopend. We leren van moeilijke situaties én genieten van al het moois wat we hier mee mogen maken.

Vergeet ook in Nederland niet om te genieten, in alle drukte en afspraken en dingen die je te doen hebt, geniet ook van hoe goed je het hebt! Want dat is echt een zegen!

Anekdote van de week:?

We hadden vorige week zaterdag begrafenis van een moeder van 1 van onze schoolkinderen, de begrafenis was al een keer uitgesteld door gebrek aan geld. Dus het was al 3 weken sinds het overlijden. Toen we ’s ochtends wouden vertrekken, belt Wilfred ons (die zelf in Groot Aub een kerk aan het helpen bouwen was) dat de begrafenisondernemer beide auto’s kapot had. Of wij niet als lijkauto konden dienen…

Dus Gerlinda en Willemien in de Ford, met lijkkist en schep achterin, in de begrafenisstoet…

In Afrika kan het allemaal….

Lieve mensen, tot mails/skyps/bels….

Groetjes Wilfred en Willemien